|
|
|
|
Maarten van Rossum pad: Arnhem - Ommen
|
| datum |
zondag 27 oktober 1996
|
| traject |
Hattem - Zwolle - IJsselcentrale - Windesheim - Laag Zuthem - Dalfsen
|
| afstand |
33 km
|
| wandeltijd |
8½ uur
|
| weer |
Na één tot twee uur begon het licht te regenen. Het bleef verder de hele dag regenen. Daarbij waaide het vrij hard.
|
| temperatuur |
11°
|
| overnachtingadres |
Zalencentrum Mansier, Parallelstraat 2, 7722 TD Oudleusen,
(
0529-471456, b.g.g. 471200
| Overnachtingprijs |
ƒ 75,00
|
|
We hadden om half acht ontbijt. De andere gasten kwamen uit België. Zij kwamen ook spoedig eten, mede doordat zij zich vergist hadden in de omschakeling van zomertijd naar wintertijd. Na de maaltijd bleven we enige tijd met hen praten. Zij maakten ons nog attent op een mooie rotstuin, die zich in Utrecht in de Uithof bevindt.
We liepen nog even door de binnenstad van Hattem alvorens we aan de winterroute begonnen. De pont over de IJssel vaart bij Hattem alleen in de zomermaanden. Daardoor moesten we een lus van 7 km maken. Deze lus voerde onder andere via de brug over de IJssel bij Zwolle. Daarna kregen we lange tijd uitzicht op de elektriciteitscentrale De IJsselcentrale. We liepen lange tijd over asfaltwegen. Voor huize IJsselzicht liepen we even over een fietspad.
Even voorbij het Havezathe Huis Windesheim dronken we in een café te Windesheim koffie. Weer volgden we lange tijd asfaltwegen, tot voorbij Laag Zuthem. Daarna werd het parkoers weer mooier en liepen we door bossen rond een groot huis. We zagen hier tot drie keer toe een groep wandelaars, echter geen Maarten van Rossum lopers. Verder kwamen we langs Huize Den Alerdinck, een verzorgingscentrum.
Bij een café in de gemeente Dalfsen, maar wel buitenaf, dronken we nog koffie. De leiding van dit café was in handen van een paar Turken. Het café runden ze al twee jaar. Daarvoor was er een disko gevestigd. We trokken onze natte kleding weer aan.
Via landgoed Den Aalshorst en Den Burg liepen we naar station Dalfsen en vandaar naar het centrum van Dalfsen. We namen het eerste restaurant, omdat we geen zin meer hadden om echt naar een (goedkoop) restaurant te zoeken. Het werd restaurant De Dalfser Poort. Het was best een dure tent, maar het eten smaakte er heerlijk. Na het eten belden we ons overnachtingsadres op en zij kwamen ons toen ophalen.
|
Henri Floor & Coos Verburg
|