Maarten van Rossum pad: Arnhem - Ommen

datum	donderdag 24 oktober 1996
traject	Arnhem - Rozendaal - Postbank - Laag Soeren - Eerbeek - Beekbergen
afstand	42 km
wandeltijd	10½ uur
weer	hele dag zon
temperatuur	17°
overnachtingadres	De Smittenberg, Arnhemseweg 537, 7361 CJ Beekbergen, ( 055-5061331
Overnachtingprijs	ƒ 92,00

We stonden even na half zes op. Met de bus van 7.03 uur reden we naar het station. Hier namen we de trein van 7.17 uur die ons naar Arnhem bracht. Hier dronken we in de stationsrestauratie koffie en wachtten op zonsopgang.
Rond 8.15 uur gingen we op pad. Spoedig hadden we het centrum van Arnhem verlaten. Bij een watermolen liepen we door een kruidentuin naar een beek. Nu dwaalden we langs beken en vijvers van het heuvelachtige Sonsbeekpark. Ons pad was deze dag fraai versierd met een prachtig bladertapijt. De zonneschijn zorgde voor een prachtige herfstkleurentocht. Daarna volgden we paden door Klarenbeek. Hier hadden we fraaie vergezichten. Op het hoogste punt, op 80 m hoogte daalden we af naar lagere sfeeren. Daarbij liepen we door bossen langs een grote stenen tafel. Verderop kwamen we langs de Van Heemstrabank. Daarna doorkruisten we de wijk Geitenkamp en liepen onder de A12snelweg door.
Door bossen en langs sportterreinen kwamen we in Rozendaal (niet te verwarren met Roosendaal). Het aantal heuvels, waar we overheen liepen, nam sterk toe. Naar Nederlandse begrippen leek dit wel op een bergetappe. Af en toe liepen we door klaphekken. Op een gegeven moment liepen we in heidegebied met wel 15 (loslopende) paarden. Ze stoorden zich amper aan ons. We merkten dat we bij een veel bezocht punt kwamen, want we zagen steeds meer mensen. Van het afgebrande restaurant De Posbank lag eigenlijk alleen nog maar de funderingen. In dit bergachtige gebied zaten in de paden regelmatig diepe regengeulen. Ons pad steeg tot ongeveer 100 hoogtemeters. Daarna volgden we de fraaie Koningslaan, een beukenlaan met steile hellingen en flink veel boomwortels.
Bij de Carolinahoeve aangekomen, dronken we een kopje koffie. Het was rond het middaguur. Binnen was het druk. Buiten op het terras zaten mensen alleen aan tafels waar de zon scheen. We dwaalden verder door de Schaddevelden naar Laag Soeren.
We liepen Laag-Soeren binnen langs een spreng. In het centrum dronken we een kop koffie in café restaurant De Harmonie. Een einde verderop liepen we even verkeerd doordat een omschrijving niet klopte. Maar aan de hand van de ingetekende route kwamen we weer op het goede spoor. We staken de spoorlijn van Dieren naar Apeldoorn over.
Onder Eerbeek bereikten we het Apeldoorns kanaal dat we zo’n 6 km volgden. Toen wij op een bankje gingen zitten om te rusten kwam een man ons voorbijgelopen met een aanhangwagentje. Dit soort wandelaars, zie je maar heel weinig. Deze man wilde een eigen route lopen en een rugzak was te zwaar voor zijn knieën en op deze manier ging het nog net. Hij had deze dag zeker 30 km gelopen. Hij was vertrokken uit Schaarsbergen en overnachtte op campings. Via een spreng kwamen we weer dicht bij de spoorlijn van Dieren naar Apeldoorn. Uiteindelijke staken we de spoorlijn toch over toen we de A50-snelweg onderdoor liepen.
Weldra bereikten we Beekbergen waar we zouden overnachten. De laatste 4 km raakten we aardig vermoeid. Door de zwaarte van deze etappe hadden we er toch langer over gedaan, dan we oorspronkelijk hadden gedacht. Het begon rond 6 uur al wat te schemeren en we besloten de reflektievesten om te doen. Deze ging natuurlijk niet om onszelf en de rugzak heen. Daarop deed Coos het refelktievest gewoon en liep voorop. Ik liep achteraan en had het reflektievest bevestigd aan de rugzak.
We zagen deze dag zeker zo’n 40 wandelaars, die het Maarten van Rossumpad liepen. Daaronder waren zeker 2 groepen van zo’n 10 man (inclusief kinderen). Aan één wandelaar die achter zo’n groep aanliep, vroegen we voor de grap of hij Maarten van Rossum had gezien. Hij had hem niet gezien, zei hij, maar zijn geest dwaalde wel rond. In de omgeving van de Carolinahoeve zagen we zeker 5 keer een groepje wandelaars die een NS-route liepen.

Henri Floor & Coos Verburg