Voralpiner Weitwanderweg 04

datum	zaterdag 31 augustus 1996
traject	Plankenstein(674) - Schindelegg(844) - Rainstein(758) - Scheibbs(339) - Distelreith(850) - Reinsberg(479) - Gresten(407).
afstand	32 km
hoogten	339 - 850 meter
wandeltijd	9¼ uur
weer	half tot zwaar bewolkt
temperatuur	19°
overnachtingadres	Gasthof Gertrude Auer, Zu den zwei Linden, Gresten, Unterer Markt 7, ( 07487-2222
Overnachtingprijs	2 x Osch. 210
uitgaven	Scheibbs Osch. 108. Subtotaal Osch. 108. Totaal Osch. 7401.

Na het ontbijt, dat we weer om 7 uur hadden, begaven we ons om 8 uur op weg. Het eerste stuk was flink nat. We konden ons niet herinneren, dat het 's-nachts had geregend, maar het zou best kunnen, want we sliepen deze dagen super. Verderop liepen we even over asfaltwegen, maar daarna voerde het pad weer mooi op en neer door bossen. We kwamen nog bij een boerderij met een kapelletje met de naam Himmel.
Op het kruispunt Schindelegg stond een piknikbank. Dit punt herinnerden we ons nog van de NSWW. Ook nu lunchten we hier. Op een kruispunt in de bossen met de naam Rainstein sloeg de NSWW af. Onze markering werd nu een stuk minder. Langzamerhand bereikten we de afslag naar de Blassenstein met de Urlingerwarte. We besloten niet de afslag naar de Blassenstein te nemen. Het was heiig, dus het uitzicht was beperkt. Bovendien was het traject van deze afslag naar de top van de Blassenstein hetzelfde.
Maar de belangrijkste rede lag in het feit, dat als we de Blassenstein zouden laten liggen, we voor 12 uur in Scheibbs zouden kunnen aankomen. En daardoor zouden we nog wat inkopen kunnen doen. De (meeste) winkels sluiten op zaterdag na 12 uur). Later, toen we in Scheibbs kwamen, deden we inkopen bij een supermarkt die ook na 12 uur open was, maar dat weet je niet van tevoren.
Scheibbs was een mooi plaatsje en lag aan een riviertje. We verlieten Scheibbs via Lueggraben. Dit was een buurtschap dat langgerekt aan een beekje lag. Bij Ginselberg waren bomen gekapt. Op ons pad lagen vele takken, als of men niet wist, dat dit pad door wandelaars werd gebruikt. Bij Distelreith, een boerderij, was de markering slecht. We zagen hier wel 3 mensen, maar het leek wel alsof ze niet wisten dat hier een wandelroute liep. Er waren een paar onduidelijke markeringen, maar voor de rest moesten we het op ons richtingsgevoel doen. Er was een pad te herkennen en dat liepen we.
We kwamen bij Krexenberg uit en liepen verder over de Spossberg. We kwamen in Reinsburg aan. Dit dorp bestaat eigenlijk uit 2 delen. Buiten Reinsberg kwamen we bij een boerderij en vroegen aan de boer of we links of rechts om de boerderij zouden lopen. Het mocht allebei. Verderop, bij boerderij Unterbruchen stond een hond lang te blaffen. Toen we dichtbij kwamen, zei de boer dat de hond niets deed. Op een gegeven moment kwamen we op een punt waar een grote weide voor ons lag. Er was geen pad te herkennen, maar we moesten volgens de routebeschrijving wel rechtdoor.
We kwamen verderop bij een gedenkteken waar teksten op stonden in 5 of 6 verschillende talen (Duits, Engels, Frans en vermoedelijk de talen Japans en Chinees). Er stonden vijf jaartallen op, namelijk 1794, 1894, 1994, 2094 en 2194. Later hoorden we op ons overnachtingadres, dat dit gedenkteken gemaakt was door een kunstenaar en deze man had een bepaalde gedachtegang van iets dat zich in de genoemde jaartallen heeft voorgedaan, respectievelijk zich nog zal voordoen. De dame die dit vertelde had het kunstwerk zelf nog niet gezien, maar er wel over gehoord. Het kunstwerk lag ook echt A-centraal ten opzichte van de bewoonde wereld. Via de Badgasse liepen we Gresten binnen. Bij een Privatzimmer belden we aan, maar ze was bezet. Uiteindelijk overnachtten we in een Gasthof.

Henri Floor & Coos Verburg