|
|
|
|
9e Heuvelland vierdaagse van 8 t/m 11 augustus 1996 |
Deze vierdaagse wordt gehouden in Zuid-Limburg vanuit Berg en Terblijt. Deze
plaats ligt dicht bij Valkenburg. Er worden 3 afstanden georganiseerd, te weten
14, 28 en 42 km. Het staat je elke dag vrij om de afstand te lopen, die je zelf
wilt lopen. Ook als je voor de 42 km hebt ingeschreven, staat het je vrij om een
dag 28 of zelfs 14 km te lopen.
De wandelingen zijn opgebouwd uit lussen van 14 km waar halverwege een grote rust is. Na de eerste 7 km gaan de 14 km lopers via een andere route weer terug naar de finish. De 28 en 42 km lopers lopen verder. Na 14 km gaan de 28 km lopers eerst weer terug naar de rust van de 14 km lopers en daarna door naar de finish. De 42 km lopers lopen verder. Op 21 km hebben de 42 km lopers hun 3e (officiële) rustpost. Daarna lopen zij via een andere route naar de rustpost op 14 km, die dan inmiddels de 28 km rustpost is geworden. Evenzo gaan zij daarna naar de 7 km rust, die dan voor hen de 35 km rustpost is geworden.
Samengevat: de 42 km lopers lopen het parkoers van de 28 km lopers plus een lus van 14 km; de 28 km lopers lopen het parkoers van de 14 km lopers plus een lus van 14 km. De 14 km lopers lopen het basis parkoers van 14 km.
De eerste wandeldag, donderdag 8 augustus 1996.
We waren rond kwart voor zeven bij de start en zagen veel bekenden. We lieten de lange rij wachtenden rustig voorgaan voor het halen van hun startstempel. Daarna begaven ook wij ons op pad. Eerst liepen we naar Wolfshuis met op korte afstand de Van Tienhoven molen. Nu, op de heenweg, zagen we daar niet zoveel van. Des te meer op de terugweg. Daarna liepen we via Groot Welsden naar Margraten. Hier was de eerste rust.
Langs een grote kerk en door een nauw straatje verlieten we Margraten weer. In buurtschap Termaar bewonderden we een kapel. De deuren van de kapel zaten weliswaar op slot, maar ze waren van glas, zodat we goed naar binnen konden kijken. Via het aller oostelijke deel van Reijmerstok dwaalden we naar Euverem. Na buurtschap Pesaken steeg ons pad tot over de 200 meter. Maar meteen daarna daalde ons pad zo'n 80 meter om in buurtschap Karsveld een grote rust te hebben. De soep smaakte hier prima.
Daarna dwaalden we lange tijd langs de Gulp. Een paar maal was de beek doorwaadbaar voor (terrein-)auto's. We staken de Gulp ook een paar maal over. Uiteindelijk kwamen we in Slenaken. Dit plaatsje kenden wij nog als overnachtingsadres van de ZuidLimburg route van de NWB. Op die tocht ligt dit plaatsje ongeveer halverwege. In Slenaken staken we de doorgaande weg over. Eerst volgden we nu de asfaltweg naar Eperheide. Maar spoedig sloegen we af en dwaalden langs en door het Onderste Bosch. We liepen hier slechts ongeveer 250 meter van de Belgische grens vandaan. Hier bereikten we het hoogste punt van de tocht op 230 meter. Bij camping Oosterberg sloegen we af en daalden nu geleidelijk af naar Epen. Vlak voor de 3e rustpost op 21,7 km zagen we een mooie houten schuurdeur, waarop een fraai bergmotief zat. Verderop bezochten we de plaatselijke supermarkt.
Buiten Epen volgden we een leuk smal pad over weilanden langs draaipoortjes. Eerst daalden we 20 meter en daarna stegen we vrij steil zo'n 50 meter. In buurtschap Kasberg kregen we even asfalt onder de voeten. Maar opnieuw dwaalden we door een bosgebied, ditmaal het Kruisbosch. Na buurtschap Landsrade volgde opnieuw een fraai pad langs bosranden. We kwamen opnieuw in buurtschap Karsveld uit. Hier was de 4e rustpost.
We liepen hier 100 meter van het parkoers en maakten een foto van kasteel Karsveld. Het was al aardig warm geworden, zo'n 25 graden. Nadat we weer een tijd handen gewandeld kwamen we in Reymerstock langs een supermarktje. Hier besloten we opnieuw wat te drinken. Vlakbij stonden twee bankjes waar we even rustig konden zitten. Op de 5e en laatste rustpost troffen we een kollega van het werk. Bij terugkeer van zijn vakantie uit Noord Frankrijk had hij een extra stop in de omgeving van Vilt gemaakt en had besloten om een dag mee te lopen. Hij liep het 14 km parkoers met zijn 3 dochters. Maar hij was somber omdat hij zijn 3 dochters tijdens de wandeling was kwijtgeraakt. Later troffen we ze bij de finish.
De zon bleef maar branden en wist van geen ophouden. Nadat we Margraten hadden verlaten, kregen we uitzicht op Wolfshuis met daarbij de Van Tienhoven molen. Nu was de molen wel duidelijk zichtbaar. Via buurtschap Gasthuis en het plaatsje Terblijt werd de finish bereikt op 42 km.
| Henri Floor & Coos Verburg |