Eerste wandeldag, zaterdag 1 juni 1996, afstand 30 km.
Toen we in de ochtend van zaterdag 1 juni wakker werden op deze eerste dag in de
nieuwe maand hoorden we het getik van regendruppels op het tentdoek. We waren de
voorgaande dag in de avond gearriveerd op een camping in de buurt van Heerlen.
Niets is zo vervelend om bij regen in een (kleine) tent op te staan. Met de
regen reden we ook naar de start. Het was bij de start in het HKB-gebouw te
Heerlen weer een gezellige drukte van wandelaars.
Toen het echt rustig was
geworden bij de start begaven wij ons op pad. Het motregende nu nog slechts
licht. Door de binnenstad van Heerlen liepen we in oostelijke richting. Als
eerste kwamen we langs de oude Oliemolen. Tegenwoordig is hierin een
meubelmakerij gevestigd. Door een paar draaipoortjes verlieten we de eerste
bossen.
Door Landgraaf bereikten we het skicentrum, gelegen aan de voet van een
berg. Er was hier een nieuwe stoeltjeslift gebouwd. En deze eindigde op de top
van de berg.
Voorgaande jaren liepen we hier even van het parkoers af om even de
top van de berg mee te pikken en van de mooie vergezichten te genieten. Maar dat
ging nu minder goed, omdat de top van de berg was ingenomen door het eindpunt
van de stoeltjeslift en er stond om dit eindpunt een hek. We daalden weer af
naar het officiële parkoers, staken de skibaan via een brug over en daalden
daarna de berg verder af. Verderop dwaalden we in heuvelachtig terrein door
bossen naar kasteel Strijthagen, dat omzoomd was met vijvers. Toen we bij de
watermolen Strijthagen gearriveerd waren, was hier de eerste verzorgingspost op
9 km.
We staken de A76-snelweg en de spoorlijn bij Kerkrade-Eygelshoven over.
Opnieuw dwaalden we door bossen, op korte afstand langs een spoorlijn naar
Nieuwenhagen. Hier was op 17 km in basisschool Op Gen Hei de grote rust.
Bij een
woonwagenkamp en een (gesloten) kapel verlieten we Nieuwenhagen weer door
bossen. Nu bereikten we het hoogtepunt van de dag, namelijk de uitgestrekte
Brunssummerheide met flinke heuvels en prachtige vergezichten. We liepen over
een pad door een moerasgebied en hoorden van verre reeds een luid gekwaak van
kikkers. Op de plek waar het gekwaak het beste te horen was stond een bankje.
Het was al bezet door een echtpaar dat al meer dan tien minuten van het
kwaakconcert genoot. Er was nog een verzorgingspost gelegen aan de
Koffiepoelvijver. Over rustige wegen en door rustige parken werd de finish
bereikt. De dag was met motregen begonnen, maar na een uur werd het helemaal
droog.