Met WS78 in het Gelderse Wijchen

Op zaterdag 21 januari 1995 organiseerde WS78 een wandeltocht vanuit het Gelderse Wijchen. Wijchen is omsloten door de Gelderse gemeenten Nijmegen, Heumen, Beuningen, Druten en 'West Maas en Waal' en de NoordBrabantse gemeenten Grave en Ravenstein. De start was vanuit restaurant Sterrebos.
Kasteel Wijchen
Ruim 100 meter na de start kwamen we langs kasteel Wijchen. Dit kasteel dateert uit de 14e en 15e eeuw en is later in renais sancestijl herbouwd. Drie vleugels en een lager uitspringend poortgebouw omsluiten een rechthoekig binnenplein. Karakteristiek voor deze stijl zijn de hangtorentjes en de hoge, peervormige traptoren. Even verderop lag op een kunstmatig aangelegde heuvel een beltkorenmolen uit 1799. De molen heeft vier verdiepingen en de wieken hebben een vlucht van 26 meter.
Het Leursche en Hernensche Bosch
Na zo'n drie km hadden we de bebouwde kom en de aangrenzende verharde wegen verlaten om in de bossen te duiken. Als eerste bos was dat het Leursche Bosch, genoemd naar het statige landhuis Huis te Leur waar we ook langs liepen. Dit herenhuis dateert uit 1778 en werd gebouwd door baron van Balveren. Langs het Hernensche Meer bereikten we opnieuw een molen, namelijk de molen van Hernen, een beltkorenmolen uit 1745. Deze molen werd gerestaureerd in 1965 en is eigendom van de Stichting Vrienden van de Geldersche Kastelen. Nu betraden we het Hernensche Bosch. Maar in dit gebied zijn geen grote bospercelen en spoedig verlieten we ook dit bos. We volgden een eind de Woeziksche Leigraaf om bij boerderij Scheerskamp dood te lopen. Maar door het openstellen van een weiland konden we ons pad voortzetten onder het flink wegzakken van onze schoenen in de drassige bodem. Over een sluisje staken we de Nieuwe Wetering over en kwamen uit bij boerderij Victorie. Door de Ewijksche Broek bereikten we boerderij Pollenbroek alwaar de soeppost was op 9 km. We liepen verder door de Ewijksche Broek waarbij we enige tijd evenwijdige, op een halve km afstand, met de A50-snelweg liepen.
Eén van de hoogtepunten van de tocht
Bij een brede sloot, de Oude Wetering, sloegen we af. Nu volgde een prachtig graspad. Een grote boom was over het pad gevallen en met flinke buigingen konden we ons tussen de takken van de boom heen worstelen. Inmiddels hadden we het Beuningsche Veld betreden in de gemeente Beuningen. Nog net in de gemeente Beuningen lag het privé recreatieterrein Hof van Veeken, exclusief voor WSV Paschalis uit Wijchen. Door buurtschap Wezel, het Wezelsche Veld en het Wezelsche Broek liepen we over de Wezelsche Dijk weer terug naar Wijchen. Door een park in Wijchen en een flink stuk bebouwde kom werd koers gezet naar het plaatsje Alverna. Hier was in Hotel Restaurant Umberto de grote rust op 191/2 km. Nu kwam wel het mooiste gedeelte. Eerst dwaalden we langs natuurreservaat De Berendonck en het Wijchensche Ven. Dit ven was doorsneden door een geas falteerde dam met de naam "De Vendam". Na even langs de A73-snelweg te hebben gelopen, dwaalden we lange tijd door de Overasseltsche en Hatertsche Vennen. Zo kwamen we onder andere langs het ven Uiversnest en het Meeuwenven. Op 28 km was de koffietheepost in boerderij Egelsmortel.
Walrick, Heribertha, de Hoemannen en Karel de Grote
Een paar km verderop liepen we langs de St. Walrickkapel, een ruïne van een oude abdij. Rond de ruïne hingen in de bomen allemaal lapjes. Dit is een soort van bedeplaats, waarbij mensen genezing vinden, wanneer zij een lap aan een boom bevestigen. Walrick was de hoofdman van een bende rovers, de Hoemannen, die deze buurt onveilig maakten. De dochter van Walrick, Heribertha, had een ongeneeslijke ziekte. Vader Willebrord, de grote wonderdoener beloofde het meisje te genezen op voorwaarde, dat Walrick het roversleven vaarwel zou zeggen. Zo geschiedde. Het meisje moest het snoer van haar haren aan een eike boom buiten haar woning binden en vanaf dat moment was zij genezen. De andere Hoemannen, die dit niet pikten, vermoordden Willebrord en zijn dochter. Op dat moment werd St. Walrick een bedevaartplaats. In 777, toen Karel de Grote ook door de "Hiete koorts" werd gekweld, kwam hem ter ore de wonderlijke genezing in St. Walrick. Ook hij werd genezen, nadat hij een zijden doek om de eikeboom had gewonden. Uit dankbaarheid liet hij de kapel bouwen. Opnieuw liepen we langs het Wijchense Ven, maar nu aan de andere zijde. Alverna werd weer bereikt waar op 36 km in het Scoutingcentrum Den Berg de fruitpost zeer ruim was gelegen. De totale afstand bedroeg "slechts 38,465 km. Op deze tocht waren 456 wandelaars afgekomen, waaronder 42 nieuwelingen.

Henri Floor & Coos Verburg