50 km Euraudax tocht uit Driebergen

De weersvoorspelling op zaterdag 12 maart 1994 was dat er in de ochtend regen of motregen zou vallen met in de loop van de middag kans op opklaringen. Zoals zo vaak zat het KNMI er ditmaal flink naast. Welgeteld één korte hagelbui en dan nog wel in een grote rust. De zon scheen regelmatig bij een maximum temperatuur van 10°.
Vertrek klokslag 9.00 uur
Klokslag 9.00 uur vertrok van station Driebergen/Zeist een groep van 67 wandelaars aan een 50 km lange wandeltocht. Het betrof een tocht volgens de Euraudax formule. Daarbij wordt gewandeld met een vrijwel constant tempo van 6 km per uur. Eerst liepen we dicht langs een spoorlijn, later een paar km langs een snelweg. Maar wel over rustige (fiets)paden. Daarna dwaalden we door de bossen naar Doorn.
Af en toe zagen we bekende plekjes van de WS78 wandeltocht die zes weken tevoren ook vanuit Driebergen werd georganiseerd en nu ook door dezelfde parkoersarchitekten was uitgezet. Via landgoed Moersbergen en langs Huis Doorn bereikten we op 11 km de eerste verzorgingspost, vlakbij het stadhuis van Doorn. Hier kregen we een bekertje thee en een gevulde koek.
Na de bebouwde kom van Doorn volgden we een lange zandweg in de richting van Leersum. Aan de voet van de Darthuizerberg op 16 km kregen we een appel. Verderop liepen we langs de voet van de Donderberg. De oplettende wandelaar kon bovenop de Donderberg het mausoleum zien staan, een groot, rechthoekig wit gebouw. Bij een oude uitkijktoren, de uiletoren, betraden we de "bewoonde wereld" van Leersum.
Grote rusten in Leersum
Op 20 km was de eerste grote rust in de kantine van sportpark De Engelse Berg. Hier konden we ons, op eigen kosten, tegoed doen aan tomaten- of erwtensoep, frites, broodje zus of broodje zo. Na ruim een half uur rusten vervolgden we ons pad.
Langs de bosrand verlieten we Leersum en betraden de bossen rondom kasteel Zuylenstein. Langs een soort uiterwaardenlandschap bereikten we Amerongen. Dit is een leuk klein plaatsje dat doorkruist werd. Bij kasteel Amerongen volgden we een pad, dat bij het voorlopen op 8 januari 1994 geheel onder water stond door de hoge waterstand van de Rijn. In Zandvoort uitgekomen (een straat die zo heet) was op 24 km weer een post van de verzorging. Hier kregen we een appelkoek.
Nu volgden we even een traject van de met wit/rood gemarkeerde NIVON- heuvelrugroute. Nu begon het echte klimwerk. Door de bossen van het Amerongense bos beklommen we de bijna 70 meter hoge Amerongense berg. Op 29 km was bij een hondenpension opnieuw een ontmoeting met de verzorgingsploeg.
Opnieuw kregen we een koek aangeboden. Nu volgden we een traject van de Grafheuvelroute Utrechtse Heuvelrug. Dit is een 22 km lange wandeling die langs 50 grafheuvels voert. Wij kwamen ook nog langs een informatiezuil over grafheuvels. Op 32 km was de tweede grote rust in dezelfde gelegenheid als de eerste grote rust.
Net op tijd voordat het broedseizoen begint
Voordat we het Leersumseveld betraden kregen we nog een appel. We hadden geluk dat we nog over het Leersumseveld konden lopen want op 15 maart 1994 sluit dit gebied voor enige maanden wegens het broedseizoen. Opnieuw dwaalden we door bossen en over landgoed Pijnenburg bereikten we de Kaapse bossen. Daarbij liepen we langs een 19 meter hoge uitkijktoren op 57 meter hoogte. Op 42 km was, inmiddels in de bossen van Hoog Moersbergen de tweede verzorgingspost van 10 minuten. Opnieuw kregen we thee en een koek aangeboden.
We waren al aardig volgestopt met koeken maar op 46 km was opnieuw, en nu voor het laatst nog een post. Hier kregen we een (scharrel?-)eierkoek. Door landgoed Bornia bereikten we de finish. De totale afstand bedroeg 50,305 km. Onder de wandelaars bevond zich een 31 jaar oude blinde wandelaar. Deze blinde wandelaar is een zeer enthousiaste wandelaar en heeft inmiddels al een 100 km tocht op zijn naam staan. Hij werd door vier verschillende wandelaars begeleid en heeft al weer nieuwe contacten opgedaan. Verder waren er 4 deelnemers uit Duitsland. De verst weg komende deelnemer kwam uit Wiesbaden, bij Frankfurt. De oudste deelnemer was 69 jaar, de jongste was 15 jaar. Het was een mooie en goedverzorgde tocht geweest.

Henri Floor & Coos Verburg