|
|
|
|
|
Salzsteig-Weitwanderweg 09
|
datum |
Donderdag 9 september 1993
|
traject |
Weissenbach bei Liesen - Dölbach - Ketten - Aigen - Mühlbacherhütte.
|
wandeltijd |
7¼ uur.
|
overnachtingadres |
Mühlbacherhütte, 1356 meter hoogte
|
Overnachtingprijs |
niets
|
uitgaven |
Ketten ADEG 25, ansichtkaart in Aigen 4.
|
We hadden in Gasthof Weichbold een overvloedig ontbijt. We konden zelf
broodjes nemen en kregen kaas en vleeswaren. Ook namen we nog jus d'orange en
een bakje met muesli en melk. Na het ontbijt begaven we ons eerst naar het
plaatsje Döllach. Daarna volgden we een verkeersweg over een afstand van
ongeveer 6 km naar Ketten. Daarbij staken we een keer af door een klein
plaatsje (Fischern) te gaan. Dit was een rustig dorpje, want de verkeersweg
was er omheen gelegd. In Ketten had Coos wat voetproblemen. Ondertussen deed
ik inkopen bij de ADEG. Daarna vervolgden we ons pad naar Aigen im Ennstal
. Hier keek ik naar wandelkaarten, maar ik vond geen
geschikte kaart. Omdat we toch bij de kerk stonden bezichtigden we deze. Het
was een zeer moderne kerk uit 1992, die eigenlijk niet in deze streek past.
Van binnen was het meeste van een lichte kleur hout.
Daarna begaven we ons op weg in het Gullingtal. Dit was een heel lang
dal. Het was er erg rustig. De beek bleef je steeds horen en dat werd haast
eentonig. Na 4 uur lopen, inclusief een rust waar we wat brood aten, bereikten
we de Mühlbacherhütte. Dit was een almhutje. Op de stoep
stond de Wirtin. Wij vroegen haar of we er overnachten konden en dat was goed.
Deze almhut ligt op een hoogte van 1356m. Bij aankomst zaten we eerst een tijd
buiten in de zon. De Almhut bestond uit een centraal gedeelte. Dat was een
kamer met daarin de keuken en de woonkamer en een kachel. Tegen een wand was
verticaal een ladder bevestigd. Daarboven was een luik waardoor je naar het
bovenvertrek kon klimmen. Hier stonden 7 bedden over de hele lengte van de
hut. Aan het ene raam sliep de huttenwirt. Aan de andere kant sliepen wij. In
de hut was nog een kamer waar de gasten zaten. Hier stond ook het bed van de
Wirtin. Ze hadden 16 koeien, waaronder drie melkkoeien. We hadden geluk, want
ze zouden het eerstvolgende weekend de zaak sluiten voor de winter en afdalen
naar het dal. Na verloop van tijd kwamen er een heleboel mensen op bezoek,
zodat de hele hut vol zat. Toen die mensen weg waren kregen wij ons avondeten,
Kaiserschmarren en ieder een kwart liter rode wijn.
|
Henri Floor & Coos Verburg |