Vorig verslag van de Salzsteig-Weitwanderweg 09 Volgend verslag van de Salzsteig-Weitwanderweg 09 terug naar het overzicht van de Salzsteig-Weitwanderweg 09 Terug naar het overzicht van buitenlandse tochten op de homepage van Henri Floor Terug naar de homepage van Henri Floor Salzsteig-Weitwanderweg 09
datum maandag 30 augustus 1993
traject Oberneukirchen - Lichtenberg - Ottensheim.
afstand 25 km
hoogten meter
wandeltijd 7½ uur
tempeatuur 17°-21°.
overnachtingadres Anton en Zäzilia Pumberger, Ottensheim
Overnachtingprijs 340
uitgaven Oberneukirchen-42, Ottensheim-334

Gisela Warte Ottensheim We hadden om 7 uur ontbijt in Gasthof Zur Linden te Oberneukirchen. Eerst dachten we dat we de enige gasten waren, maar later kwam er nog een gast aanzetten. In Oberneukirchen gingen we als eerste naar het postkantoor. Hier kochten we 30 postzegels van 6 Ösch in 3 verschillende soorten. We betaalden o.a. met een munt van 20 Ösch. De dame aan wie we betaalden keek vreemd naar die munt omdat ze die munt zelf nog niet had gezien. Daarna brachten we een bezoek aan de plaatselijke kerk. Net buiten Oberneukirchen vulden we onze drankvoorraad aan (twee maal een liter sinaasappelsap). Ik dronk bovendien nog een liter melk. Na nog een laatste overzichtsfoto (een foto die ik alleen in gedachte had) op Oberneukirchen was deze plaats definitief verdwenen uit ons gezichtsveld. Eerst daalden we af. We smeerden ons in met zonnecrème, omdat de zon al enige tijd scheen. We kregen uitzicht op ruïne Lobenstein en in het open veld zagen we een ree rustig grazen, aanvankelijk eerst zonder ons in de gaten te hebben. Later zag hij ons toch en hupte vrolijk naar een maïsveld weg.
Na Lobenstein daalde ons pad opnieuw. In de daaropvolgende bossen maakte ik bij een beekje nog een foto vanaf een klein meegebracht statief met uitzicht op een beekje. Vlak voor Gasthof Edlmühle sloegen we af. Voorbij een armoedig huisje liepen we een brug over. Voor de brug stond het verzoek: "Niet huppen of dansen op de brug", ten teken dat de brug niet al te stevig meer was. Voorbij Stelzmühle kwamen we op een asfaltweg uit. Hier vandaan maakte ik nog een foto van de ruïne Lobenstein. Deze asfaltweg volgden we door Obergeng en Untergeng. In Untergeng stond de afslag zeer slecht aangegeven. Tussen Untergeng en Staubgasse liepen we even verkeerd, maar daardoor zagen we wel drie reeën. Vlak voor Staubgasse liep ons pad dwars door een weiland. We hadden hier nog een rust en dronken wat en maakten nog een foto.
Ottensheim Langzaam steeg ons pad door Kammerschlag en bereikten we de top van de Lichtenberg. In het Gasthof Zur Giselawarte (927m) was deze dag net een rustdag. We vroegen hier nog om de sleutel van de uitkijktoren op de Giselawarte. Maar die kregen we niet mee, omdat ze net op het punt stonden om te vertrekken. Verderop zagen we in een open veld opeens vier reeën lopen. In buurtschap Mühlberg zaten we op een muurtje langs een huis wat te eten en drinken. In Amberg stonden een paar hele grote boerderijen. In Schlagberg week de officiële route af van de ingetekende route. We liepen een eind langs de Bleicherbach. Uiteindelijk kwamen we in Nieder-Ottensheim uit. We staken de verkeersweg en de spoorlijn over en volgden nu verder naar Ottensheim over een fietspad. Dit was HET Donaufietspad. We kwamen derhalve tientallen fietsers tegen. Lopend langs de Donau bereikten we de pont die ons naar Ufer kon brengen.
Maar we besloten in Ottensheim te overnachten omdat het er zo gezellig uitzag. We zagen een verwijzing naar een Privatzimmer met Donaublick. Toen we daar aankwamen bleek het vol te zijn. Via een andere weg liepen we terug. Daarbij kwamen we langs de VVV en op idee van Coos informeerden we hier naar overnachtingsmogelijkheden. Coos maakte nog een foto van het gemeentewapen van Ottensheim dat aan de muur van de VVV was bevestigd. We overnachtten uiteindelijk bij Anton en Zäzilia Pumberger. Na de begroeting van hen was de eerste reactie: "Zet de fietsen maar om de hoek in de garage". Toen we zeiden dat we te voet waren, waren ze sprakeloos. We kleedden ons om en keken nog wat in het dorp. We zaten een tijdje bij de pont aan de Donau. Daarna aten we warm in Gasthof Post.
naar de top van deze pagina

Henri Floor & Coos Verburg