|
Op zaterdag 9 januari 1993 liepen wij een WS78 wandeltocht met als startplaats Boxtel na. De tocht werd oorspronkelijk georganiseerd op zaterdag 28 november 1992. De tocht voerde door de Kampina en langs talrijke Oisterwijkse vennen. Het eerste stuk, 1 km, was ronduit lelijk en voerde door het industriegebied. Daarna werd het een stuk fraaier en liepen we over veldwegen door open land.
Landgoed Kampina
We staken een riviertje, De Beerze, over en liepen langs een kapelletje. De deuren van het kapelletje stonden wijd open. Spoedig daarna bereikten we de bossen van het ooste-lijke Kampina gebied. Het landgoed Kampina ontleend zijn naam aan de nabij gelegen Kempen. De Franse naam voor de Kempen is La Campine. De naam "Kempinne" is al bekend van 1471. We passeerden een bord met de tekst "Verboden toegang, alleen toe-gankelijk voor leden van Natuurmonumenten". Gelukkig zijn wij van deze vereniging lid en konden rustig doorlopen. Er was hier veel pijpestrogras. Meteen moesten we al een omtrekkende beweging maken omdat de hoofdroete te drassig was.
Het Ansums ven, eerste ven
Na 6 km lopen kwamen we langs het eerste ven, het Ansums ven. Op een gegeven mo-ment werd het pad smaller en stond er veel water. Na een flinke sprong over water (en ijs) konden we rustig verder lopen. Na een kruising van bospaden volgden we een zand-weg, waar een heleboel pas omgezaagde bomen over heen getrokken waren. Maar we konden over alle bomen heen stappen. Ven nummer twee meldde zich aan, namelijk de Klokketorenven, vlak bij buurtschap De Logt. We staken het beekje De Rozep over, ge-volgd door de Logtsche Heide. Heide was er echter niet te zien. Nogmaals liepen we een eind langs de Rozep om vervolgens bij het grote Kolkven te komen. Ondanks de zware bewolking en de wind, weerspiegelden de bomen zich fraai in de vennen. Dit kwam door-dat op grote delen van de vennen nog ijs lag met daarop een dun laagje water. Deze dag was de eerste zaterdag na de (eerste ?) ijsperiode. Na het kleine Middelste Kolkven liepen we langs het Allemansven. Opnieuw kwamen we langs een kapelletje. Ditmaal was het een open kapelletje en het tochtte er flink.
Ook in 1912 stond de klok al eens op vijf voor twaalf
Na Café 't Draaiboompje aan de Heiligenboom bereikten we Café Restaurant 't Stokske. In deze omgeving was het dat in 1912 de klok op vijf voor twaalf stond. In de zomer van dat jaar was een groot deel van de bossen en vennen bij Oisterwijk, namelijk het landgoed de Hondsberg, in handen gekomen van een exploitatiemaatschappij. Deze maatschappij was van plan de bossen te vellen en de vennen droog te leggen. In Oisterwijk ontstond grote on-rust toen deze plannen bekend werden. De VVV richtte zich tot Natuurmonumenten om hulp met de belofte van morele en materiële steun bij een eventuele aankoop. Ook de gemeentebesturen van Oisterwijk en Tilburg zegden steun toe. Na veel onderhandelen bleken de eigenaren bereid 95 ha te verkopen aan Natuurmonumenten.
Het "stikte" van de vennen
Via het Achterste Kolkven kwamen we weer langs het Groot Kolkven. Ditmaal natuurlijk aan de andere zijde. Verder kwamen we langs het Choorven, Klein Aderven, Groot Aderven, Staalbergven en Wolfsputven. Hier moesten we een piknikplaats oversteken. Maar dit werd even verhinderd doordat een bespannen rijtuig getrokken door vier paarden hier enige oefeningen deden. Ze liepen enige rondjes om de pikniktafels. Daarna zetten we koers naar de bossen van Nemelaer. Na even weer in de "bewoonde wereld" te zijn geweest voor een, destijds door de organisatie, geplande koffiepost. Spoedig daarop dwaalden we verder door de bossen en heide. Na nog even langs het beekje de Rozep gelopen te hebben kwamen we bij het Belversven. Daarna kruisten we enige tijd heidevelden.
Vogelkijkpost bij het Lelieven
Opnieuw liepen we langs vennen. Dat waren nu achtereenvol-gens het Meeuwenven, het Flesven, het Lelieven, het Kogelvangersven, het Duikersven en enige Zandbergsvennen. Bij het Lelieven kwamen we vlak langs een vogelkijkpost. Dat was een soort schutting van takken met kijkgaten er in. Na buurtschap De Roond staken we de Kleine AA over. Spoedig daarna werd de finish bereikt op 39,290 km.
Wetenswaardigheden
De namen van de hiervoor genoemde vennen zijn soms tot hun oorsprong terug te vinden hoewel daar nog wel eens verschil van mening over kan bestaan. Vaak zijn namen te her-leiden tot de uiterlijke vorm van het ven, het gebruik of de naam van een persoon. Het Kolkven zou een diepe kolk bezitten, het Choorven zou zijn naam aan choor (=moeras) hebben ontleend, het Kogelvangersven zou de oefeningen van de Burgerwacht voor de tweede wereldoorlog hebben meegemaakt en het Flesven heeft de vorm van een fles. 's-Ochtends hadden we enige regenbuitjes gehad. Verder was het vrijwel droog geweest. De maximum temperatuur bedroeg ongeveer 9°.
|
