|
|
|
|
Sinds lange tijd weer een echte wintertocht met WS78
|
Op zaterdag 2 januari 1993 organiseerde WS78 een 40 km wandeltocht vanuit
Lunteren, gemeente Ede. De start was vanuit Hotel Floor. In het info bulletin
werd nog gememoreerd dat onze persoontjes op 4 oktober 1986 hier 's middags een
receptie hielden, na afloop van de destijds georganiseerde WS78 wandeltocht.
Niet iedereen had het info bulletin goed gelezen, want er was iemand die ons
feliciteerde met ons huwelijk.
Het grootste deel van het parkoers was verhard
We maakten deze keer iets bijzonders mee met de wandeltocht. Bijna het gehele
parkoers was verhard (grapje). Door de vorst van de voorgaande dagen waren bijna
alle zandpaden hard door de vorst. Na de start volgden we eerst een km de
spoorlijn. Spoedig daarna betraden we het Lunterse buurtbos. Over af en toe
smalle bospaadjes bereikten we een zandgroeve. Door het stralende weer hadden we
hier fraaie uitzichten. Daarna zetten we koers naar het Wekeromse Zand, wellicht
het hoogtepunt van de tocht. Daarbij liepen we over een zandweg met fietspad
waarlangs prehistorische akkertje of Celtic Fields zijn ontdekt. Ze dateren van
enkele eeuwen voor tot rondom het begin van onze jaartelling. In het veld is er
weinig meer van te zien, maar op luchtfoto's zijn ze te herkennen door
groeiverschillen tussen de akkertjes en de nu ge galiseerde walletjes er omheen.
Hier is nog haarpodzol aanwezig
Eerst liepen we over heide, daarna door de bossen. Hier is nog een klein stukje
van de oorspronkelijke haarpodzol aanwezig. Een bodem met een grijze over een
zwarte en bruine aardlaag. Een bodem die voorkwam onder de heide voordat het
hier begon te stuiven. Podzol is een Russisch woord en slaat op de grijze
asachtige kleur. Haar betekent zandige heuvel. De haarpodzol is een typisch
zandige bodem ontstaan onder invloed van heidehumus, die met het regenwater door
de bodem heen sijpelt en de ijzerhuidjes om de zandkorrels verwijdert. Daardoor
ontstaat de grijze uitgeloogde kleur. Daaronder slaat de amorfe (vormloos) humus
op de ongeveer 50 cm diepte neer en vormt een donkerbruine enigszins verharde
laag. Het ijzer in oplossing slaat ook neer en vormt onder de donkerbruine laag
soms een dicht verkit laagje, dat regenwater tegenhoudt.
Unieke etagebekermos
Het Wekeromse zand is vooral bekend om z'n grote rijkdom aan korstmossen, zo'n
27 verschillende soorten, waaronder sommige zeer zeldzaam. Heel bijzonder is het
etagebekermos, waarbij verschillende bekertjes boven elkaar voorkomen, vroeger
zelfs tot wel acht toe. Een paar maal zagen we grote bomen met tot laag bij de
grond brede takken. Na de Wekeromse Eng was de soeppost op 11 km. Van het
plaatsje Wekerom zelf zagen we niets.
Daarna dwaalden we door het Roekelse Bos,
De Valouwe en het Roekelse Zand. Hier was de grote rust in theehuis De Roek, een
onderdeel van De Hartenberg, een inrichting voor zwakzinnigen. Op
zich was dit een veel te kleine
rustplaats. Maar de directie had
drie weken tevoren besloten dat
de oorspronkelijk toegezegde
grote kerkzaal gereserveerd moest
worden voor een interne nieuw-
jaarsreceptie.
Daarna dwaalden
we verder door de bossen van het
Roekelse Zand. Na het Mosselse
Veld werd een groot heidegebied
bereikt, de Ederheide. We zagen
hier nog een schaapskudde op afstand met schaapsherder en hond. Opnieuw in het
Roekelse bos werd de koffiepost bereikt op 30 km.
De Valouwe, landgoed met geschiedenis
Door De Valouwe werd op 34 km de fruitpost te Lunteren bereikt. In het begin van
de jaren 1900 was het landgoed "De Valouwe" voor het grootste gedeelte eigendom
van de familie Kr ller, de rest was eigendom van verschillende landbouwers. Het
werd doorkruist door openbare wegen en paden, de opstand was grove den,
eikenhakhout, heidevelden en zandverstuivingen. Voor die tijd bijna waardeloos,
het heeft dan ook jarenlang te koop gestaan. In de jaren dertig is dit ongeveer
600 ha. grote landgoed gekocht door wijlen de heer Schlimmer, met als doel vrij
te kunnen paardrijden en jagen en dit landgoed wat meer rendabel te maken. Hij
heeft dan ook betere houtsoorten aangeplant, b.v. douglas en lariks. Om de
kosten na de oorlog te drukken is er een sierteelt- en een azalea-kwekerij
aangelegd waarlangs wij ook liepen.
We kwamen langs een vijver waar een heleboel
eenden hard aan het snateren waren. Ze werden namelijk gestoord door schaatsers,
die zich op hun vijver bevonden. De zon, die toch al niet hoog had gestaan, gaf
steeds minder warmte af bij het naderen van de schemering. Over de ruim drie km
lange Boslaan, eerst onverhard, later verhard werd het centrum van Lunteren
bereikt. De totale afstand bedroeg 39,350 km.
Wetenswaardigheden
Er gingen 431 wandelaars van start. De zon scheen de gehele dag. In de schaduw
bleef het de gehele dag licht vriezen. De gehele tocht voerde over het
grondgebied van slechts n gemeente, namelijk Ede. Fraai was het regelmatige
gezicht op de dikke vorst die wit op de planten lagen. Sinds lange tijd weer een
echte wintertocht
|
Henri Floor & Coos Verburg
|