Terug naar de homepage van Henri Floor Kleurenpracht in de gemeente Ede

Dit is het wapen van Ede. 
Dit wapen is te vinden 
op de lokatie www.ngw.nl/indexgb.htm  
Deze site is mogelijk gemaakt door 
de Bank Nederlandse Gemeente te Den Haag Op zaterdag 7 november 1992 werd de 22e seniorentocht georganiseerd vanuit Bennekom (gemeente Ede) onder auspiciën van de Gelderse Wandelsport Bond. We verlieten Bennekom door de wijk Vossenhol en liepen daarbij over smal pad langs aan de ene kant huizen en aan de andere kant weilanden. Over een smal pad tussen ziekenhuis "De Gelderse Vallei" en de A12-snelweg werden de bossen bereikt.
Het Hoekelumse bos
We liepen door een tunnel onder de snelweg door en kwamen in het Hoekelumse bos. Dit bos maakte vroeger deel uit van het Middeleeuwse Moftbos, dat zich uitstrekte van de Rijn bij Wageningen tot aan Ede. In 1357 ontving Randolf de Jeger het landgoed als leen van de hertog van Gelre. Hieraan was tevens verbonden het ambt van Jagermeester van de Veluwe en het Rijkswald. Daarna kwamen we langs de Ederhorst, een kinder psycholigisch Instituut. We staken een spoorlijn over en zagen in de verte station Ede-Wageningen liggen. Nu betraden we het bosgebied De Sysselt. Oorspronkelijk maakte dit bosgebied ook deel uit van het Middeleeuwse Moftbos. De hertog van Gelre gaf de Sysselt in leen uit aan de Heer van Kernhem. In 1967 kocht de Stichting het Geldersch Landschap het van de dochter van graaf Bentinck.
Ginkelse Heide in de gemeente Ede De Ginkelse heide
Regelmatig kwamen we langs grote witte slagbomen met de tekst Het Geldersch Landschap. Na nog een klein heideveldje in De Sysselt kwamen we bij een heel groot heideterrein, namelijk de Ginkelse Heide. Dit staken we helemaal over. Aan de andere zijde troffen we de eerste verzorgingspost in een bungalowtent. We genoten hier van de lekkere warme erwtensoep. Na een korte rust liepen we verder langs de Ginkelse heide. We kwamen bij een schaapskooi uit. Buiten stonden een heleboel schapen tegen elkaar aan. Het was niet echt mooi weer. Het was zwaar bewolkt weer en het motregende. We staken de A224 over, de provinciale weg van Arnhem naar Ede. We kwamen vlak langs Herberg De Ginkelse Heide.
Noord- en Zuid Ginkel
Door de Hindekamp werden de bossen van de Noord Ginkel bereikt. Hier dwaalden we lange tijd over af en toe lange boswegen. We staken nogmaals de A224 over en liepen nu door de bossen met de namen Zuid Ginkel en het Ginkelse Zand. Op een kaart van 1845 bestaan de gebieden Noor Ginkel en Zuid Ginkel nog uit heide en stuifzanden. Zo'n 100 jaar geleden is op bescheiden schaal met de aanplant begonnen. Via de Mechelse Kuil, een kuil in het boslandschap, en een grafheuvel werd de 2e verzorgingspost bereikt. Dat was dezelfde als de 1e verzorgingspost. Nu liepen we de andere kant op langs de Ginkelse Heide. We liepen onder de A12 door en staken opnieuw voornoemde spoorlijn over. Voorbij akkers doken we weer even de bossen in. Ditmaal heette dit gebied Bosbeek. station Ede-Wageningen
het Renkumse beekdal
We staken de droogliggende Molenbeek over. We liepen hier door het Renkumse beekdal dat zich door bossen en velden slingert om uiteindelijk in de Renkumse uiterwaarden te worden opgenomen. Een stelsel van beken bevindt zich in het dal waarvan de Molenbeek en de Kortenburgsebeek de belangrijkste zijn. Deze worden gevoed door talloze beekjes. Sommige zien er uit als echte beken, andere zijn niet meer dan slootjes die zomers vaak droog staan. De beekjes ontstaan bij bronnen. De bronnen zijn niet natuurlijk, maar door menselijk toedoen ontstaan. Het zijn gaten die tot onder het grondwaterniveau zijn gegraven. Het grondwater stroomt naar het gat en vandaar via de zij-beekjes naar de beken. Zo'n gegraven gat wordt een sprengekop genoemd. Sommige beken zijn vanzelf ontstaan, maar veel zijn door mensen gegraven. Ongeveer 500 jaar geleden is men daar mee begonnen. Omdat deze beken boven het grondwaterniveau liggen, zijn ze waterdicht gemaakt met leem om wegzakken van het water te voorkomen. Langs Landbouwinstituut I.T.A.L. kwamen we in boswachterij Oostereng. Uiteindelijk kwamen we weer in Bennekom uit.
Wetenswaardigheden
De totale afstand bedroeg ongeveer 38 km. Naast de 40 km werd ook de 20 en de 30 km georganiseerd. Het was best een aardige tocht geworden. Vooral de verschillende herfstkleuren van de bladeren waren een lust voor het oog. Ook de verzorging was best goed. In het totaal waren dat er drie. Er waren dit keer geen grote rusten in een café of restaurant. De maksimale temperatuur bedroeg ongeveer 14°.
naar de top van deze pagina

Henri Floor & Coos Verburg