Vorig verslag van de Ostösterreichischer Grenzlandweg 07 Volgend verslag van de Ostösterreichischer Grenzlandweg 07 terug naar het overzicht van de Ostösterreichischer Grenzlandweg 07 Terug naar het overzicht van buitenlandse tochten op de homepage van Henri Floor Terug naar de homepage van Henri Floor Ostösterreichischer Grenzlandweg 07
datum donderdag 16 juli 1992
traject Kirchschlag - Hutwisch - Schützenkasten - Wenigreith - Hochneukirchen - Hattmannsdorf - Gschaidt - Laglmühle - Tauchen
weer warm tot zeer warm.
overnachtingadres Gasthof-Pension Florian Schwarz te Tauchen
Overnachtingprijs Osch. 290
uitgaven Hotel Post Osch. 580; supermarkt Osch. 65; Hochneukirchen: Almdudler + goulashsoep Osch. 90; Gschaidt Osch. 36; Schäffern Osch. 63,40; 3 kaarsjes Osch. 15.

Hochneukirchen Gchaidt We hadden een fraaie overnachting gehad in Hotel Post met een goed bed. We waren de enigen die om zeven uur ontbeten, want normaal ontbeten de gasten om acht uur. Evenals sommige voorgaande dagen had ik een overvloed van plakjes ham. Dit omdat Coos daar niet zo dol op is. Coos krijgt dan zoveel mogelijk plakjes kaas. Maar een hotel past zich aan, aan de wensen van zijn gasten. Daarna brachten we een bezoek aan de plaatselijke supermarkt.
We verlieten Kirschschlag langs een verkeersweg. Een eind buiten Kirschschlag verlieten we de verkeersweg en spoedig liepen we weer door de velden. Bij het eerste bos ging het steil omhoog. Langs de bosrand zag ik een ree uit het veld het bos induiken. Door dat stijgen gingen we flink transpireren. Eerst liepen we naar Maierhöfen . Op een splitsing stond een richtingaanwijzer. Zowel l.a. als r.a. wees naar Hutwisch.
Tauchen - omgeving Hutwisch is de hoogste bergtop In Der Bucklige Welt. We volgden de officiële weg en dat was l.a. Spoedig daarop boog het pad naar links, maar rechtuit ging ook een pad achter een ééndradig draadhek. Via Schützenkasten en Wenigreith kwamen we op de 896 meter hoge Hutwisch. Hier bovenop stond een 22 meter hoge uitzichttoren. Ik durfde niet helemaal tot boven te gaan, maar daarmee waren we toch boven de 900 meter uitgekomen.
Vanaf Hutwisch volgden we niet de officiële route langs een verkeersweg, maar een aantrekkelijk bospad. In Hochneukirchen dronken we in een Café- Konditorei Beiglböck Almdudler en aten goulashsoep. Van Hochneukirchen liepen we tot Hattmannsdorf langs een verkeersweg . Via de 827 meter hoge Kager Riegel bereikten we Gschaidt. Toen we aan de rand van het plaatsje kwamen sprak een man ons aan die daar samen met zijn vrouw op een bankje zat. Hij moest natuurlijk weten wat we deden. Maar als we antwoord wilden geven praatte hij er doorheen. In Gschaidt dronken we Almdudler in Gasthof-Viehhandel Johannes Ebner waar een apart luchtje hing. Ze hadden belangstelling voor onze wetenswaardigheden. De vrouw des huizes had een brede inkijk.
Gasthof Schwarz Tauchen Daarna ging ons pad weer op en af naar Laglmühle. Over een 4 km lange asfaltweg werd Schäffern bereikt. Daarna verliep het pad anders als ingetekend was. Vlak voor een snelweg liepen we te zoeken naar een juiste markering. Daarna dwaalden we verder en kwamen uiteindelijk bij Hotel Ocherbauer. Daar liepen we opnieuw verkeerd. Éénmaal liepen we meer dan een km zonder markering en opeens kwam van rechts de markering terug. Verderop zagen we een man en een vrouw op een bankje zitten bij twee honden. Ze keken verschrikt op toen ze ons zagen. Daarna was het nog een uurtje lopen naar Tauchen.
Mede vanwege vermoeidheid namen we het eerste overnachtingadres wat we zagen. En dat was Gasthof-Pension Florian Schwarz. Daarna liep ik eerst nog even naar het plaatselijke treinstation, ongeveer 400 meter van het Gasthof. Hier informeerde ik hoe laat treinen naar Wenen reden. De treinen, die hier niet geëlektrificeerd waren reden tot Wiener Neustadt. In Wiener Neustadt konden we overstappen op de trein naar Wenen. Bij het station stond een kapelletje. Toen we eerder op de dag op weg waren naar Tauchen, hadden we gezegd, dat als we ergens weer een kaarsje konden neerzetten, dat we dat dan deden ter nagedachtenis aan oma. Hoewel ik nu alleen was stak ik hier een kaarsje aan ter nagedachtenis aan oma. In Gasthof Schwarz aten we warm en dronken daarbij ons "slaapdrankje" wijn.
naar de top van deze pagina

Henri Floor & Coos Verburg