Ostösterreichischer Grenzlandweg 07

datum	woensdag 15 juli 1992
traject	Oberpetersdorf - Kobersdorf - Landsee - Blumau - Stang - Kirchschlag
weer	warm tot zeer warm.
overnachtingadres	Hotel Gasthof Post te Kirchschlag
Overnachtingprijs	Osch. 290
uitgaven	Gasthof in Oberpetersdorf Osch. 360, Kirschschlag Osch. 16,90 + Osch. 32 + Osch. 23 + Osch. 81; Kobersdorf Osch. 98,20.

We sliepen uit. We stonden om 7.15 uur op. Op weg naar ons ontbijt moesten we kijken waar dat was. We waren de vorige avond pas om 9.45 uur aangekomen en toen was alles donker. Het Gasthof, van Rosemarie Hafenscher, zag er netjes uit. Na het ontbijt begaven we ons op weg. Meteen bij aanvang van de wandeling druppelde het wat, maar spoedig ging dat over in regen. We trokken de regenkleding aan. Vanuit Oberpetersdorf liepen we eerst weer terug naar Kobersdorf. Daar deden we weer de gebruikelijke inkopen bij een supermarkt. Net buiten Kobersdorf zagen we een bankje onder de bomen. Hoewel het regende gingen we daarop zitten om uit te rustten, mede vanwege problemen met mijn linkervoet. We vervolgden later weer ons pad. Het pad voerde door de bossen over de Judensteig. Af en toe was het pad wat smaller dan een jeepweg. Enkele malen was het pad overgroeid met gras. We liepen nog een keer een stuk verkeerd, doordat ik een hoogtelijn op de kaart voor een weg had aangezien. Niet alle wegen en paden staan op de stafkaarten. Ter plaatse waren bomen gekapt waardoor ook markeringen waren mee omgekapt. Vlak voor Landsee liepen we weer een stuk verkeerd. Af en toe was het pad hier flink steil. We kwamen bij de ingang van de Ruďne Landsee uit. Maar we hadden geen zin om de ruďne te bekijken, afgezien van het feit of de ruďne wel of niet toegankelijk was. We liepen het plaatsje Landsee binnen en we zagen zowaar een Gasthaus. Maar helaas, het Gasthaus was toevallig die week gesloten. Een eindje verder stond een bankje voor een huis. We besloten op het bankje te lunchen. De zon was gaan schijnen waarop we de regenkleding uittrokken. Mijn T-shirt was ook nat, waarop ik dat ook uit trok om te drogen. Na ruim een half uur vertrokken we weer. Bij de plaatselijke kerk was in de open lucht een steenmuseum ingericht . Net buiten Landsee, vlak voorbij het kerkhof kwamen we over de 632 meter hoge Pfefferriegel. Hier vandaan hadden we fraaie vergezichten . Door de regen waren de uitzichten helderder geworden. Naar Blumau was het goed oppassen op de markeringen. De markeringen werden namelijk minder goed. Vlak voor Blumau haalden we een dame uit Blumau in en raakten aan de praat. Het ging uiteraard over onze tocht. Voorbij Blumau voerde ons pad zodanig, dat de kronkelige verkeersweg af en toe werd afgesneden. Door de minder wordende markeringen en de smalle paden was het weer zeer goed opletten. Voorbij het centrum van buurtschap Stang hadden we een rust op een bankje. Na Stang volgden we eerst een rustige verkeersweg. Daarna sloegen we af en kwamen weldra bij een open kapelletje. Hier lazen we een bladzijde uit ons vakantiebijbelleesrooster. Vlak voorbij het kappelletje dreigden we weer verkeerd te lopen, doordat de verkeersweg naar links liep. Maar de oplettende gids, ik dus, zag op de kaart dat we rechtuit moesten. Een hek gevormd door palen en een draad had het pad afgezet, maar derhalve liepen we er langs. Verderop, waar we dachten dat het pad moest lopen kwam een korenveld en een maďsveld bij elkaar . Op de scheiding hiervan, er was geen officieel pad, liepen we naar een bos toe. Op een gegeven moment kwamen we uit bij bordjes "verboden toegang, privé terrein". We vonden het wat overdreven om zo'n bord pas midden in het bos neer te zetten. Daarop volgden we één van de bospaden die verboden was. Even ten noorden van Kirchschlag kwamen we uit. In het eerste Gasthof waar we vroegen of we konden overnachten werd meegedeeld dat er geen plaats meer was. Het tweede Gasthof was geen Gasthof meer. Uiteindelijk kwamen we in Hotel Gasthof Post. Hier kostte de overnachting 290 shilling. We gingen nog het centrum in. We dronken er wat en aten een ijsje. Daarna dineerden we in het hotel. Coos at Scholfilet en ik at Schweinkotelet.

Henri Floor & Coos Verburg