We hadden in Wenen overnacht in Hotel Restaurant Zum Kagranen Brücke. Met die brug werd een brug
over de oude Donau bedoeld waar we vlakbij sliepen. Om half acht zaten we aan het ontbijt omdat we
de vorige avond pas om kwart voor elf naar bed waren gegaan. Eerst liepen we daarna naar het
winkelcentrum Donauzentrum. Eerst namen we 10.000 shilling op. Hier kochten we een kaart van de
omgeving met schaal 1 op 100.000. Later kochten we ook broodjes. Daarna reden we met de bus weer
terug naar Großenzensdorf terug. Hier kochten we drank in een supermarkt.
Daarna liepen we
Großenzersdorf weer uit, dezelfde twee km die we de vorige dag ook in omgekeerde richting hadden
afgelegd. Door de bossen en langs velden dwaalden we verder door het natuurpark Lobau. Na een paar
meertjes kwamen we weer bij de Hubertusdam. Hier stond een keet langs de weg, die ons voldoende
schaduw gaf om hier in de schaduw te rusten. Later kwamen fietsers aan die hier ook vlakbij gingen
rustten, al bleven zij in de zon zitten. Toen we onze weg vervolgden zeiden ze, gò ze zijn te voet.
Je zag hier praktisch geen wandelaars, alleen maar fietsers. We vervolgden onze weg over de
Hubertusdam.
Toen verderop het asfalt ophield en een grintweg werd, vervolgden we ons pad eerst een
eind over het gras. Na drie km kregen we zicht op een oude Donau-arm, die we spoedig daarop
overstaken via een brug. Spoedig daarop bereikten we weer een stempelpost in Schonau in Gasthaus
Zur Alten Fähre Fisch-, Wild- und Grillspezialitäten, vlakbij een kerk. Daarna volgden we eerst 1½
km een dam en daarop een dam over een afstand van 3½ km. Het was dus wat eentonig. Door een bos
bereikten we Orth an der Donau
.
Om 15.15 uur kwamen we in Gasthof Binder aan,
waar we ook overnachtten. De kamer was nog niet klaar, waarop we Orth gingen verkennen
.
Als eerste bezochten we toen een supermarkt. We liepen rond het kasteel en belden nog mijn moeder
op. s-Avonds aten we in Gasthof Binder Karper (Coos) en Landspiess (Henri). Dit bestond uit
verschillende soorten vlees aan het Spies gegrild.