Wandelen door de gemeente Gaasterlân-Sleat

Op zaterdag 28 december 1991 organiseerde de FLAL de Gaasterland wandeltocht. Bij de start die vanuit dorpshuis It Klif te Aldemardum (Oudemirdum) was zagen we opvallend veel bekenden uit Noord - en Zuidholland en Utrecht.
Elfbergen - Driebergen
Even voor negen kon er al gestart worden. Na een paar honderd meter doken we al de bossen in van Elfbergen. Deze naam sprak ons wel aan. Want als je er acht aftrekt kom je op Driebergen uit. Er zijn hier veel verschillende soorten bomen zoals eiken, berken, beuken en naaldbomen. Daarna kwamen we op de Nijemirdumerheide uit. Echt heide zagen we hier echter niet.
snelheidskontrole
We kwamen in het plaatsje Nijemirdum. Een inwoner riep ons toe dat we wat rustiger moesten lopen omdat er een snelheidskontrole kwam. Dat vonden we niet zo verwonderlijk, want zo een was er dit jaar ook al geweest bij de Nijmeegse vierdaagse. Daarna betraden we de bossen De Rietpolle en later de Bremerwildernis. Op 13 km was er een verzorgingspost in de boswachterij Gaasterland. Een bekertje erwtensoep met worst ging er goed in. Nu betraden we het bosreservaat Starnumansbossen. Bosreservaat houdt in dat er geen bosonderhoud gepleegd wordt en dat de natuur hier de vrije loop krijgt. Bij een groot huis met de naam Kippenburg verlieten we deze bossen weer.
het Freulelaantje
Via Mooi Gaasterland, een medisch kinderhuis te Rijs, bereikten we de Rijsterbossen. Over een breed pad door deze Rijsterbossen, het Zeelaantje of het Freulelaantje bereikten we Paviljoen het Mirnser Klif gelegen aan het Mirnser Klif. Dit paviljoen was wel een duur woord voor een sportkantine waar het eigenlijk meer op leek. Het lag vlak aan het IJsselmeer en enige wandelaars zaten op een bankje in de zon naar het IJsselmeer te staren. Dit Mirnser Klif is een begroeide diluviale (in voorhistorische tijd) steile wand langs het IJsselmeer. Na de rust liepen we over een afaltweg naar Bakhuizen en kwamen daarbij langs een begraafplaats met een klokkestoel, met een schilddak en een klok uit 1764. Een oude traditie in deze streek is Sint-Thomasluiden. Tussen Sint Thomas, de korste dag van het jaar, en nieuwjaar mocht ieder naar hartelust de klok luiden. In voorchristelijke tijden werd aangenomen dat de lucht die dagen vol boze geesten zat, maar deze geesten bleven op een flinke afstand mits er maar flink veel geluid werd gemaakt. Vandaar dat Friezen dit luiden ook wel pluusluiden noemen. Pluus is zuiver; het dient om de lucht te zuiveren.
het leek hier net een openluchtmuseum
Aan beide zijden van de weg lagen weilanden met af en toe een huis. Veel grote boerderijen en schuren in dit gebied hebben op de dakpunten fraaie versieringen. Met de rust en de zon leek het hier net een openluchtmuseum. We keerden weer terug naar de Rijsterbossen en dwaalden over leuke smalle paden. Het Rijsterbos met de vele wandelpaden werd reeds in de 17e eeuw aangelegd. We hoorden hier vele vogels. In het noordwestelijk deel van dit bos bevindt zich een blauwe reigerkolonie. Daarnaast komen hier ook veel de boomvalk, torenvalk, goudvink, koekoek en bonte specht voor. En in deze tijd van het jaar (winter) ook veel ganzen. We kwamen langs Plaats, een gedenksteen bij een plaats waar in 1843 een hunebed werd vernield. Door de bossen van Elfbergen bereikten we weer de finish.
Wetenswaardigheden
De naam Gaasterlân komt van het Friese woord "gaasten", wat hoogten betekent. Die hoogten zijn ontstaan in de ijstijd, toen het ijs het land omhoog stuwde. Er deden 221 wandelaars mee. Nadat het 's ochtends van nevel eerst wat mistig was geworden, trok om 10 uur de mist weg en werd het onbewolkt. Rond half twee kwamen er wolken op zetten en bleef het verder bewolkt. Wel bleef het de hele dag droog. De afstand bedroeg 35 km.

Henri Floor & Coos Verburg