|
|
|
|
Bossen en heide wandeltocht te Ede
|
Elk jaar wordt in de zomer de bossen- en heidetocht vanuit Ede georganiseerd. Dit jaar werd
zo'n tocht ook als wintertocht georganiseerd door WS78. De start van deze wandeltocht vond
plaats op zaterdag 14 december 1991 vanuit de kantine van Sportpark "Oranje". De eerste paar
km's overheerste het asfalt weliswaar, maar we liepen wel al gauw door de bossen. Vele randen
waren akelig hard. We staken de spoorlijn Ede - Arnhem over en dwaalden door de bossen van de
Sijsselt. Door het Maanderbos, Doornbos en Hertenbos bereikten we de Ginkelse Heide. Het was
een stralende dag bij temperaturen rond het vriespunt. Op de Ginkelse Heide hadden we een waar
panorama. Door de vorst waren vele randen, die door auto's in het zand waren gemaakt, akelig
hard. De Ginkelse heide wordt door de week soms als militair terrein gebruikt. Nadat we de
Ginkelse Heide waren overgestoken doken we even het bos in om even later alsnog langs een
ander stuk Ginkelse Heide verder te wandelen. We kwamen wit/rode markeringen tegen van het
NIVON Gelrepad. Op 10 km was de soeppost in een schuur van het gemeentelijke bosbedrijf
Ede
Rogge en boekweit op "ouderwetse" manier verbouwd
Na de soeppost liepen we eerst door de bossen Noord Ginkel overgaand in het omvangrijke
gebied van de Planken Wambuis. Dit 1965 ha grote gebied is in handen van de Vereniging tot
Behoud van Natuurmonumenten. In het gebied rond de Mossel was ook veel akkergebied. Rogge en
boekweit worden hier nog verbouwd op de "ouderwetse" manier. Er groeien dan ook veel soorten
akkeronkruiden, zoals de uitbundig bloeiende kamille die op de "moderne" akkers in Nederland
niet meer voorkomt. De Mossel bestaat uit een paar huizen. In de zomer is op mooie weekeinden
het café geopend. Doordat er niet veel wegen en paden door de Planken Wambuis lopen
is dit een rustig gebied. Dit is belangrijk voor de natuur en fijn voor de wandelaar.
Genieten van een "ouderwetse" zandverstuiving
Er is hier ook een gebied dat het Mosselsche Zand heet. Hier voerde de route overeen en
dit zandgebied had wat weg van voorgaande WS78 tochten, te weten de Loonse en Drunense Duinen
vanuit Vught en de zandverstuivingen bij de WS78 wandeltocht vanuit Den Dolder. Door de
vorst was het zand op deze zandverstuiving vrij hard, waardoor de parkoersbewakers op de
fiets hier zelfs konden rijden. Door het Otterlosche buurtbos bereikten de camping De Wijde
Werelt. We staken de weg van Otterlo naar Arnhem over en liepen nog een tijd, door het
Otterlosche Bosch, langs een camping. Het Otterlosche Bosch is een deel van het oude markebos
van Otterlo. Het markebos werd door de plaatselijke bevolking gemeenschappelijk gebruikt en
onderhouden.
Na het recreatiepark De Zanding met een natuurplas bereikten we op 22 km de grote rust. Deze
was gelegen in C R De Waldhoorn te Otterlo. Wij arriveerden hier nadat de grote drukte voorbij
was en hadden volop keuze in een zitplaats. Bij ons vertrek van de rust troffen we een
wandelaar die als laatste met startnummer 443 was vertrokken en er dus stevig de pas in had
gehad.
Rozeboomswegje, een onbeschrijflijk leuk paadje.
Door het Roekelse bos bereikten we het Rozeboomswegje. Dit wegje was een smal pad tussen
oude bomen. We liepen een eind langs het Mosselse veld en zagen daarop een achttal paarden
grazen. Spoedig daarop bereikten we hoogste punt van de tocht, 50,3 meter boven N.A.P. Hier
vandaan hadden we fraaie vergezichten door de bladerloze bomen op de Ederheide en ook over de
Planken Wambuis. Wat had de parkoersarchitect er dit keer veel paden langs heide ingelegd.
Dat maakte de tocht wel schitterend mooi.
Picknicken bij temperaturen om het vriespunt
Na de bossen van het Kreelse zand troffen we een grote groep wandelaars die, in het
zonnetje, aan een pikniktafel volop aan het genieten waren. Door de Hindekamp bereikten we de
koffiepost op 32 km. In dit gebied heeft de gemeente Ede een 70 ha groot hertenreservaat
ingericht met een zogenaamde wildkansel. Deze kansel biedt ruimte aan 40 personen. De
koffiepost was in een gezellig ingericht schuur. Er stonden zo'n 15 stoelen die regelmatig
allen bezet waren. Nadat we de noordkant van de Ginkelse heide hadden overgestoken was op
35 km de fruitpost gesitueerd in een caravan. Toen we daarna de bossen van de Sijsselt indoken
was het al aardig aan het schemeren. Eerst kwamen we door het Bennekoms Bos overgaand in het
Maanderbos. Via station Ede-Wageningen bereikten we de finish. De totale tocht bedroeg 40,335
km. Er gingen 443 wandelaars van start, een seizoenrecord.
|
Henri Floor & Coos Verburg
|