|
|
|
|
|
4e wandeldag Apeldoornse Vierdaagse, vrijdag 12 juli 1991
|
Het had 's-nachts flink geonweerd. Veel regen was er niet gevallen, maar de
temperatuur was flink afgekoeld. Wel was het nog erg vochtig, waardoor het
aanvankelijk nog warm aanvoelde. Bij de start was het nog zwaar bewolkt, maar
droog. We verlieten Apeldoorn bij het voormalige plaatsje, thans buitenwijk
Ugchelen. Er stonden hier prachtige huizen in de bossen, maar pal aan de A1-
snelweg. Onbegrijpelijk dat men zulke mooie huizen vlakbij zo'n lawaaierige
snelweg zet. Daarna betraden we spoedig de bossen en op ± 7 km was de eerste
verzorgingspost.
De 40 en 50 km lopers mochten deze laatste dag een half uur
eerder starten, dus vanaf 6 uur. Lang niet iedereen maakten daar gebruik van
zodat de verdeling over het parkoers evenwichtiger was. Opvallend was het
trouwens dit jaar dat er flink wat 30 km lopers waren die er een
snelwandelparkoers van maakten. Elke dag waren er 30 km lopers die ons al voor
de splitsing inhaalden, ondanks het feit dat ze een half uur later startten.
Na de splitsing met de 30 km kwamen meerdere rustige paden en graspaden. Af en
toe zaten er een paar steile hellingen in. Op ± 14 km was een grote rust in
café restaurant Het Lierderholt. Hierbij is ook een grote camping en in het
restaurant zaten nog verschillende (oudere)camping gasten te ontbijten. Het was
rond half tien dat we hier waren.
We liepen deze dag opvallend veel over
grintpaden. Of leek dat maar zo omdat mijn voeten gevoeliger werden. Door
bossen en over vele heidevelden bereikten we een grote rust bij Dorpshuus
Hoenderloo. Bij de plaatselijke muziektent genoten we van de vrolijke klanken
van de fanfare "De Muziekvrienden" uit Boekel (NB). Na de watervoorraad
aangevuld te hebben vertrokken we weer, mede ook omdat we nog de lus van de
50 km kregen.
Langs het mooie witte kerkje op de heuvel verlieten we
Hoenderloo. Nu dwaalden we een tijd door het Hoenderloose bos. Bij een
boswachterswoning was een kontrole post. Hier konden we wat water drinken. We
hoorden dat het water bij de boswachterwoning elektrisch uit de grond wordt
gepompt omdat het te duur is om hierheen een waterleiding aan te leggen. Nu was
het nog zo'n 7 km naar de eerstvolgde verzorgingspost. Duidelijke merkte ik nu
dat ik de voorgaande dagen flink wat krachten had verbruikt, terwijl het met
Coos nu juist beter ging. Ieder van ons hield nu zijn eigen tempo aan. Bij de
laatste verzorgingswagen op 35 km waren ze bezig de verzorgingspost langzaam op
te heffen, waardoor de koffie gratis was.
Maar door het toch nog warme weer, de
zon was na een uur of 10 doorgebroken, was de behoefte aan warme drank vrijwel
nihil. Op 41,4 km was het officieuze eindpunt op de speelweide bij de
Acaciahal van Berg en Bos. Toen ik daar rond kwart voor vier langs liep was de
tent al afgebroken. Rond half vijf arriveerde ik bij de finish in de CanadianClub.
Coos was al een kwartier eerder gearriveerd.
De totale afstand bedroeg
deze dag 44,6 km. Bij Nel en Karel haalden we onze IVV stempel. Op mijn vraag
naar het bericht dat de Apeldoornse vierdaagse niet meer met IVV gewaardeerd
zou worden, deelde zij mee dat zij er persoonlijk voor gezorgd had dat er de
komende jaren wel IVV gestempeld zal worden.
|
Henri Floor & Coos Verburg |