4e Vispoortenmars vanuit Harderwijk

Op zaterdag 29 juni 1991 organiseerde de wandelcommissie Lions International de 4e Vispoortenmars vanuit Sportpark "De Mezen" te Harderwijk. Harderwijk is één van de meest bezochte oude Zuiderzeestadjes. In 1231 kreeg het stadsrechten en in de 14e eeuw werd het een Hanzestad die handel dreef met de Oostzeelanden. Van 1647 - 1811 was hier de Provinciale Academie gevestigd, waar onder andere Boerhaave (1693) en Linnaeus (1731) promoveerden. We kozen de afstand van 60 km en rond kwart voor acht gingen we van start.
Door de Vischpoort te Harderwijk poort, een voormalige stadspoort uit 1550, langs de havens en oud Harderwijk verlieten we de plaats. We kwamen langs een groot oud huis met de naam Frankrijk. Even verderop, in Hierden was de eerste controlepost in Restaurant De Tippe. Deze bleek echter (nog) gesloten te zijn.
Hierden was een leuk oud plaatsje. Eerst verhard, maar later onverhard liepen we naar Hoophuizen. Hier en ook de volgende trajecten hadden we fraaie vergezichten op het Veluwemeer. We zagen veel zeilboten op het Veluwemeer varen. Regelmatig zagen we auto's met Duitse nummerborden met surfplanken.
Door de buurtschappen Hooge Bijssel en Lage Bijssel bereikten we de omgeving van Doornspijk. Hier zagen we van verre al de kerktoren. Via buurtschap Oudekerk bereikten we Nieuwstad en Elburg. Verschillende malen troffen we de wit/rode markeringen van het Zuiderzeepad.
Eerst liepen we langs de jachthaven. Daarna door de Vischpoort betraden we Elburg. Deze poort werd in de 14e eeuw als verdedigingstoren gebouwd. Het is de enige overgebleven stadspoort. De Kazematten bij de Vischpoort zijn onderaardse gangen waarin kanonnen konden worden opgesteld. Bij deze poort zou een controlepost zijn. Maar die zagen we niet. Daarop besloten we maar om in een supermarkt onze drank te kopen en in te slaan. Inslaan om op alles maar voorbereid te zijn. Ook Elburg was een leuk plaatsje. Nadat we Elburg verlaten hadden en buurtschap Hoge Enk bereikten hield de bepijling op. Als "routebeschrijving" hadden we een ingetekende route op schaal 1:75000 en daarop zagen we dat we langs camping De Haere kwamen. Daarop volgden we de verwijsborden naar voornoemde camping. Vlak voor de camping troffen we weer bepijling. Het parkoers was hier mooi bosrijk. We staken de snelweg A28 onderdoor. Door het Zandenbos bereikten we Café Restaurant Joris te Nunspeet.
Langs het Hotel Het Roode Wold verlieten we Nunspeet weer. Dit is een bekend Hotel waar veel cursussen van bedrijven en instellingen worden georganiseerd. Door de bossen en langs heidevelden bereikten we weer een grote rust in Hotel - Restaurant De Zwarte Boer te Leuvenum. Hier kostte één frisdrankje ƒ 2,75.
De Zwarte Boer is oorspronkelijk gebouwd als boerderij. Deze boerderij werd in 1855 opgetrokken van de bakstenen die vrijkwamen bij de afbraak van het vroegere Huis te Leuvenum in 1854. Later is de boerderij verbouwd tot z'n huidige vorm. De landbouwer die op de Zwarte Boer woonde was tevens herbergier. Hij was afkomstig uit de buurt van Apeldoorn, waar zijn boerderij afgebroken moest worden omdat net op die plaats een waterput gegraven moest worden ten behoeve van het Aardhuis (het jachtchalet van Koning Willem III) dat in 1861 gebouwd werd. Deze boer stond in de omgeving bekend om zijn zwarte baard.....
Door het Leuvenumse bos volgden we de ANWB paddestoelen naar Harderwijk. Op het laatste moment was het de organisatie door de boswachter verboden om dit traject te bepijlen. De totale afstand bedroeg officieel 60 km, maar we kregen de indruk dat het meer dan 60 km was. Het was samengevat een mooi parkoers om beslist nog eens te lopen. De deelname op het 60 km parkoers was ten opzichte van het voorgaande jaar zes maal zoveel en wel van 2 naar 12 deelnemers. Over alle afstanden werden 280 deelnemers genoteerd.
Organisatorisch liet de tocht te wensen over. Er was geen parkoersbeschrijving. Alleen een fotokopie van een ingetekende route op een kaart. Nergens stond op welke afstanden de grote rusten lagen en verschillende rusten waren dicht of niet te vinden. Vooral in het drukke en schilderachtige Elburg is het vervelend om alleen maar uit te kijken waar nou die rust is ten koste van het genieten van het mooie plaatsje.
De bepijling werd niet overal aangetroffen. Er was geen verzorging waardoor de deelnameprijs zonder medaille van ƒ 4,50 hoog was. Mede gezien het feit dat hierin al de korting was verwerkt doordat je lid was van de bond. Nadat het 's-ochtends een paar maal licht had gemotregend was het overwegend een droge wandeldag met een maximen temperatuur van 16°. Ditmaal onderteken ik alleen omdat Henri zich bezig hield met de verkenning, uitzetting en opmeting van een gedeelte van het 200 km parkoers van een Euraudax tocht die in april 1992 vanuit Bunnik wordt georganiseerd.

Henri Floor & Coos Verburg