Vorig WS78 verslag Volgend WS78 verslag Terug naar de overzicht van alle WS78 wandeltochten Terug naar de homepage van Henri Floor Met WS78 vanuit Alphen aan de Rijn

Dit is het wapen van Alphen aan de Rijn.
Dit wapen is te vinden op de lokatie www.ngw.nl/indexgb.htm  
Deze site is mogelijk gemaakt door de 
Bank Nederlandse Gemeente te Den Haag In het infobulletin 13.3 van WS78 stond onder andere "..... nadat de wandelkring Leiden in maart 1990 ons programmaboekje voor dit seizoen in handen heeft gekregen en men tot de ontdekking kwam, dat WS 78 op 10 november 1990 in Alphen aan de Rijn een tocht zou organiseren, heeft men bliksemsnel een extra wandeltocht van 25 en 40 km ingelast en een vergunning bij de gemeentepolitie aangevraagd. In de gemeentelijke verordening staat o.a. dat op één en dezelfde dag geen twee gelijksoortige sportevenementen mogen worden georganiseerd. Dit betekende dat WS78 geen vergunning zou krijgen. Echter ... er kon ontheffing worden verleend, wanneer de evenementen elkaar niet zouden hinderen.
Gelet op het geringe aantal deelnemende aan de tochten van de wandelkring Leiden en een door WS78 gedane concessie wat betreft de starttijd, werd aan WS78 alsnog een vergunning verleend. Omdat de politiefunctionaris het gelijktijdig starten van ± 400 wandelaars/sters een te grote belasting voor de binnenstand vond, werd overeengekomen, dat vanaf half negen om de vijf minuten, groepjes van ± 50 deelnemende zouden startten. Toen wij rond kwart voor negen arriveerden keken we natuurlijk vreemd op dat er al gestart werd, omdat we nog niet van bovenstaande situatie op de hoogte waren.
Tijdens de tocht hoorden we dat er wandelaars rond half negen op weg waren naar het startburo. Zij zagen andere wandelaars lopen en zeiden bij zichzelf, die zijn ook op weg naar het startbureau. Toen zij 1½ km achter de wandelaars aan gelopen hadden en een grote brug overstaken kregen ze pas argwaan. Van een parkoersbewaker hoorden we verder, dat aan hem gevraagd werd, waar de start van de wandeltocht was. Vlak nadat hij had uitgelegd hoe je bij de start kon komen en ze met de auto wegreden, zag hij achterin de auto een bord met de tekst "wandelkring Leiden" liggen.
Nadat we de Rijnstreekhal, waar vandaar de start was, hadden verlaten liepen we door het burgermeester Visserpark. De bladeren aan de bomen waren nog aardig gekleurd, terwijl ook al flink wat bladeren op de grond lagen. We liepen een eind tussen het Aarkanaal en de Zegerplas. Even verderop liepen we langs een groot opgehangen doek met daarop het woord START. Net toen we hier aankwamen werd een groep jongens, in de leeftijd van zo'n 6 jaar, weggeschoten bij een hardloop wedstrijd.
Daarna liepen we over een leuk natuurpad langs het riviertje de Kromme Aar. Langs golfterreinen verlieten we Alphen aan de Rijn. Nu volgden we een paar lange asfaltpaden van 2200 en 1300 m. Over een leuk graspad langs de Langeraarsche plassen en even verderop na een sluisje een graspad langs de Leidse Vaart werd op 12 km de soeppost bereikt. Toen we hier net stonden ging alle aandacht uit naar een koe, die met veel moeite uit een aanhangwagen werd getrokken. Het voorval leek veel op een varken die ook niet vooruit uit een hok wil komen en alleen met een emmer op z'n kop achteruit een hok wil lopen. Grote hilariteit ontstond er toen een tweede koe zo maar zonder meer de aanhangwagen kwam uitlopen.
Na de soeppost vervolgden we het pad langs de Leidse Vaart. Af en toe zagen we vissers. Sommige zaten rustig in hun bootje op het water te dobberen. Vlak daarop bereikten we het Braassemermeer. Nu kwam één van de mooiste stukken. Over de grasdijk langs het Braassemermeer moesten we enige malen over hekken klimmen. Onze gedachten gingen terug naar de WS78 wandeltocht op 17 november 1979 vanuit Wateringen. Hoewel het toen ook de hele dag droog was, maar wel waterkoud moesten we toen over een tiental hekken klimmen. Rond de hekken was toen vaak een flinke modderpoel. Nu troffen we het doordat bij de hekken gras groeide.
Bovendien waren bij enige hekken opstapjes gemaakt. Coos stond op de dijk op een gegeven moment stil omdat ik wat achter was geraakt. Enige schapen, die daar vrij rondliepen, liepen op Coos af en likten wat op haar hand. In de zomer komt het nogal eens voor dat schapen op je af komen om het zweet van je af te likken, omdat daarin namelijk zouten zitten. Na nog een ruim 2 km lange weg werd de grote rust bereikt op 19 km. Deze was gelegen in Café Restaurant J. Keyzer te Leimuiden.
Over enige lange wegen, o.a. langs de Drecht, werd op 28 km de koffie theepost bereikt. Nu werd het parkoers weer leuker. Over een graspad langs de ringvaart werd koers gezet richting Papenveer. Het graspad ging over in een asfaltweg. Maar het leuke hier was, dat we regelmatig over wildroosters liepen. En veel schapen liepen hier los.
In Aarlanderveen liepen we langs het voormalige stationsgebouw. Net buiten Aarlanderveen kwamen we over een soort oud kerkepad. Dit was een graspad door weilanden. Bij een hekje stond op een bordje Stiltegebied. Vlak na dit hekje lag een "vers", leeg limonadeblikje. Onze ogen konden dit, in deze mooie omgeving, niet verdragen en namen het blikje mee. Een eind verderop zagen we twee grote zwarte beesten lopen, die een grote gelijkenis vertoonden met koeien. Maar we konden hun uiers niet vinden. Met de gedachte dat ons al 400 man was voorgegaan op dit pad probeerden we zo rustig mogelijk dit pad te vervolgen.
Bijna aan het eind van dit pad werden we opgewacht door fotograaf Klaas. Hij had nog een foto van ons nodig om in het infobulletin van Veenendaal-West te plaatsen, omdat wij die tocht hebben uitgezet. Langs de Oude Rijn bereikten we op 37 km de fruitpost.
Vlak na de fruitpost dachten we 100m meter, en enige minuten, de tocht te kunnen bekorten. Een paar punten verderop stond namelijk dat we over een brug heen moesten. En we zagen vlakbij een brug, die geopend was en waarvoor een lange rij auto's stonden te wachten. Als voornoemd staken we de weg over op weg naar de brug. Terwijl we nog maar net aan de overkant van de weg waren, werden we door een wandelaar toegeroepen met de tekst "vuile afsteker". Dit deed ons duidelijk geen goed en we begonnen ons af te vragen of onze gekozen weg niet tot meer dan de voorgenomen 100m afkorting zou leiden. Toen we inderdaad zagen dat er geen wandelaars achter ons aankwamen, keerden we om, om vervolgens het officiële parkoers te volgen. Langs het dierenparkje in het burgermeester Visserpark werd de finish, inmiddels in het donker, rond half zes bereikt.
Voor Coos was dit de eerste grote wandel tocht sinds zeven weken, door de gevolgen van haar gebroken elleboog. Het deed Coos heel veel goed dat zovele wandelaars zowel voor-, tijdens als na de tocht vroegen hoe het met haar arm ging. Het was de hele dag droog geweest. Wel was het een sombere en heiige dag geweest, waarbij het zicht beperkt bleef tot twee à drie km. Je hoort wel eens zeggen dat de deelname aan een wandeltocht afhangt van het weer van de voorgaande dag. Wel, het was de voorgaande dag weliswaar zo'n drie graden frisser met een maximum temperatuur van 7° geweest, maar de zon had de gehele dag geschenen. Er waren dan ook 443 deelnemers.
naar de top van deze pagina

Henri Floor & Coos Verburg