E6, trajekt Nord Sud Weit Wanderweg (NSWW 05)
|
|
| | | | E6, trajekt Nord Sud Weit Wanderweg (NSWW 05) |
Henri Floor & Coos Verburg
datum
donderdag 13 september 1990
traject
Koralpenhaus - Brendlhütte - Jägerwirt - St.Katharina i.d. Wiel - St. Oswald - Eibiswald
hoogtes
361 - ± 2000 meter
afstand
± 33,2 km
wandeltijd
10 uur
weer
Het vroor bij vertrek heel licht. Het was 0°. Later, in de namiddag liep de temperatuur op naar zo'n 17°
temperatuur
17°
overnachtingadres
Gasthof 3 Eiben, Eibiswald
Overnachtingprijs
OSCH
Rond 20 minuten voor acht vertrokken we van het Koralpenhaus. We stegen eerst naar zo'n 2040 meter hoogte. We zagen vier gemzen. Onze roete voerde langs enige sneeuwveldjes. Het was nog een mooi parkoers met af en toe wat rotsen (foto 99). Later, toen we lager kwamen (foto 100), waren er meer bomen en bereikten we de Brendlhütte. De kontrole stempel zat buiten in een kastje. Toen we de deur van de hut probeerden open te doen, was deze op slot. Toen we onze eigen blikjes fris wilden pakken kwam de Hüttenwirt er aan en dronken we Almdudler.
Na een paar grintwegen kwamen weer vele smallere boswegen (foto 101). Bij het Jägerwirthutje, Kollerhütte (ansichtkaart 35) aten we wat broodjes op een bankje. Een eind verder kwamen we bij Gasthaus Messner in St. Katharina in der Wiel (ansichtkaart 36). Hier aten we soep en dronken Almdudler.
We kwamen langs een bordje waarop stond dat het nu naar Eibiswald alleen nog maar asfaltweg was (foto 102), maar dat viel mee. Er zaten toch nog leuke stukjes in. We kwamen door het plaatsje St. Oswald ob Eibiswald. Maar het was half drie. Dus de Spar was nog dicht. Er ging een markering over een grintpad naar rechts en opeens hoorden we uit een tuin een stem zeggen:
Sind Sie Nord Süd Weitwanderer". Ik zei ja, en we vernamen dat dit pad verkeerd gemarkeerd was. Even verderop aten we een plakje chocolade op een bankje bij een kruisje. Naarmate de dag vorderde vonden we dat het toch nog een heel eind was naar Eibiswald. Het was niet zo dat het van het Koralpenhaus naar Eibiswald alleen maar langzaam naar beneden ging in één stuk. Maar bij Eibiswald ging het ook nog een paar maal op en af.
Na buurtschap Kogelwirt kwamen we op een uitzichtspunt (foto 103) waar we Eibiswald aan onze voeten zagen liggen. We kwamen nog langs een bordje met drie coupletten van een tekst van Carl Herman, die achter in het NSWW boekje staat.
Toen we Eibiswald inliepen stonden daar twee grote stenen over de NSWW (foto 104 en 105). In Gasthof 3 Eiben van Joseph Simperl overnachtten we in een zeer riante kamer. Toen we aankwamen in het Gasthof kwam een wat oudere man aangelopen met zijn hand al uitgestoken. We mochten onze namen in een wandelboek schrijven.
We zouden een insigne in goud, een Edelweiß speld krijgen. Maar het was gewoonte dat de man vrouwen feliciteerde en dat zijn vrouw de mannen feliciteerde. Mevrouw Simperl was er echter niet en zodoende moesten we tot de volgende ochtend wachten. In het Gasthof was ook nog een ander Nederlands echtpaar. De familie Blijswijk uit Ede. Hij had een broer die veel liep en nu met de GR5 bezig was.
