E6, trajekt Nord Sud Weit Wanderweg (NSWW 05)
|
|
| | | | E6, trajekt Nord Sud Weit Wanderweg (NSWW 05) |
Henri Floor & Coos Verburg
datum
vrijdag 7 september 1990
traject
Leobnerhütte - Präbichl - Vordernberg - Barbara Kreuz - Hafning
hoogtes
700 - ± 1750 meter
afstand
30,1 km
wandeltijd
9½ uur
weer
zwaarbewolkt, een enkele maal lichte nevel. Af en toe regen. Temperatuur 10 - 14(.
temperatuur
14°
overnachtingadres
Zimmer Hafning
Overnachtingprijs
OSCH
We vertrokken rond half negen van de Leobnerhütte (foto 53). Reeds toen we een klein eindje op weg waren zag ik steile hellingen en draadseil. Omdat het pad ook nog wat nat was leek het mij het beste om rechts om keert te maken. We kwamen weer langs de Leobnerhütte en over een grintweg daalden we af naar Präbichl. We kwamen nog een man met een hond tegen. De hond had een gele band om met daarop het teken van de bergredding.
In Präbichl staken we de verkeersweg over en liepen weer omhoog naar Alpengasthof Lanner. Hier dronken we Almdudler. We vervolgden ons pad en weldra liepen we over smalle paden. Op 1750 m hoogte kwamen we op een pas en hadden uitzicht op het gebied van de Eisernetz (foto 54 en 55).
Even liepen we nog verder, maar daarna durfde ik niet goed meer verder. We daalden weer af naar Präbichl en dronken en aten wat in Gasthof Alpenrose (ansichtkaart 20) von Herbert en Hemma Begusch. Ik vroeg hier of in Vordenberg een bank was. En dat was inderdaad zo. Over een zelf opgezocht pad op de kaart verlieten we Präbichl. Daarbij liepen we langs een fraaie bloem (foto 56). Door een tunnel liepen we onder de spoorlijn door. We stegen even om vervolgens weer te dalen.
We staken de verkeersweg die naar Vordenberg liep over. Over een grintweg bereikten we een kerk. We liepen steeds sneller, want we wilden naar de bank toe die vermoedelijk om drie uur dicht ging. Later bleek de bank om 4 uur dicht te gaan. We namen 6.000 schilling op. In een supermarkt kochten we drank en etenswaren. Buiten Vordenberg liepen we over een pad naar het Barbara Kreuz. Dat was een stijging van 250 meter. Toen het pad enige keren langs een steile afgrond kwam, stond er een hek of was een draadseil aanwezig. Op het Barbara Kreuz was zowaar een stempel die het ook deed.
Nu zaten we weer op de NSWW. Maar dat duurde niet lang. We liepen rustig over een brede grasweg. Onze gedachten dwaalden af. En op een gegeven moment zei ik tegen Coos: "Lopen we nog goed. Ik heb al een tijd geen markeringen meer gezien". Aan de hand van de hoogtemeter konstateerde ik dat we niet meer op de roete zaten. Maar we liepen wel de goede richting op. Over andere paden kwamen we weer op het parkoers uit.
In Hafning overnachtten we bij Gasthaus-Kegelbahnen Heidi Unterbechler. In het Gasthaus zelf was geen overnachting, maar wel er vlak achter. In een kleine tent aten we reebout.
