E6, trajekt Nord Sud Weit Wanderweg (NSWW 05)

datum	donderdag 6 september 1990
traject	Schiestlhaus - Hochschwab - Häuslalm - Sonnschienhütte - Kulmalm - Neuwaldeggsattel - Leobnerhütte
hoogtes	1424 - 2277 meter
afstand	± 24,4 km
wandeltijd	9 uur
weer	aanvankelijk lichte vorst, mist en nevel. Later, na het optrekken van de nevel licht tot half bewolkt met veel zon. Stijging van de temperatuur naar ± 15 °
temperatuur	15°
overnachtingadres	Leobnerhütte
Overnachtingprijs	OSCH

Toen we opstonden wilden we naar buiten kijken hoe het weer was en of het wellicht gesneeuwd had. De vorige nacht had het namelijk 3 à 4 cm gesneeuwd. Maar we konden niet naar buiten kijken omdat de hele ruit bevroren was. Later, toen we beneden kwamen bleek de temperatuur nog -2° te zijn. Samen met twee Oostenrijkse jongens uit Wenen zouden we over de Hochschwab naar de Sonnschienhütte gaan. Om de 10 minuten liepen de jongens naar buiten om de situatie op te nemen. Langzaam werd het zicht (verhoudingsgewijs) beter en om 9 uur besloten we te vertrekken van het Schiestlhaus. Het zicht was inmiddels 50 meter. Er stond een koude noord-noord-westen wind en het vroor nog twee graden. Goed ingepakt vertrokken we. De harde wind in je gezicht deed pijn van de kou. We kwamen op de splitsing van de weg om de Hochschwab en de weg over de Hochschwab heen. Toen we op de top aankwamen was ik de eerste die het kruis zag, ondanks het feit dat ik achteraan liep. Na een foto van het hoogste punt (foto 47, ansichtkaart 12) liepen we snel door en daalden af naar het Fleischer Biwakschachtel (foto 48). We waren al wandelaars tegen gekomen en hier troffen we een groep met een berggids. Met de twee jongens uit Wenen liepen we verder (foto 49). Het zicht werd langzaam steeds beter en af en toe zagen we een gems. Op een gegeven moment stelde ik voor dat we zouden splitsen. Even later werd dat aangenomen. De jongens uit Wenen hadden een sneller tempo. Bij de Häuslalm (foto 50, ansichtkaart 18) aangekomen zagen we ze net weg gaan. Daarvoor was Coos nog gevallen en had haar linker knie en been geschaafd. In de Häuslalm dronken we een Schiwasser. Even later kwamen we langs de Sachwiesenalm (ansichtkaart 18). Nu volgde een mooi trajekt en rond half twee werd de Sonnschienhütte (ansichtkaart 12) bereikt. We bleven door "almwiesen" en lärchen lopen en lage dennen (foto 51). Bij de Kulmstein waren steile hellingen (foto 52). Eén ervan was voorzien met een draadseil. Bij de Dr. Kottek - Steig had ik hoogtevrees-problemen. We keerden om en over een andere roete, over de Neuwaldalm, kwamen we verderop weer op het parkoers uit. Een voordeel hierbij was dat ik goed met behulp van de kaart, een andere roete kan aflezen van de kaart. Toen we weer op het parkoers liepen, liep een man achter ons, die zijn koeien ging ophalen. Hij stond tegen zijn stok geleund en riep zijn koeien bij naam. Langzaam kwamen ze naar hem toe. Rond kwart voor zeven kwamen we bij de Leobnerhütte (ansichtkaart 12 en 19) aan. De Hüttenwirtin was niet bijster aardig. We waren de enige gasten die overnachtten.

Henri Floor & Coos Verburg