E6, trajekt Nord Sud Weit Wanderweg (NSWW 05)

datum	dinsdag 28 augustus 1990
traject	Ottenschlag - Elsenreith - Trandorf - Jauerling - Oberndorf - Spitz/Donau
hoogtes	227 - 960 meter
afstand	29,8 km
wandeltijd	± 9½ uur
weer	hele dag droog, zonnig en warm
temperatuur	°
overnachtingadres	Gasthof Zwei Linden, Spitz
Overnachtingprijs	OSCH 400

Bij het opmaken 's-avonds van het verslag kon ik me met Coos met moeite herinneren hoe de laatste overnachting er uitzag. Na het ontbijt doken we een supermarkt in en kochten drank. Net toen we buiten Ottenschlag liepen deden we al de korte broek aan. Het bleef de hele dag droog, zonnig en warm. Veelal als we over asfaltwegen liepen waren dat doodlopende wegen of rustige verbindingswegen. In Pleßberg sloegen we af en volgden een grintweg. Veel wandelwegen werden gevormd door grove grintstenen. We probeerden deze zoveel mogelijk te ontlopen. Via Emst, waar zeker één grote boerderij stond, bereikten we Felles waar zeker drie huizen stonden (foto 11). Na de Richterhof steeg het parkoers. Bij Bahnholzmühle stond een NSWW-handwijzer (foto 12), die we vereeuwigden. Even liepen we verkeerd, want we bleven een brede grintweg volgen, terwijl we een richtingwijzer misten. Toen we weer goed zaten was dit wel weer een leuk graspad. Bij Arzberg stonden een soort krokussen in de wei, die we het voorgaande jaar ook al hadden gezien. Daar maakte ik een foto van (foto 13). In Elsenreith vulden we bij een Austria ons vochtgehalte aan. In de plaatselijke kontrole plaats was een rustdag. Maar er was een alternatief in de volgende plaats Trandorf. Net buiten Elsenreith sloegen we een graspad in en bereikten Günsles. Even buiten Günsles liepen we door een lang dal naar Trandorf. Hier hing de kontrolestempel in een hokje aan de muur. Bij een A&O kochten we weer drank en in de schaduw aten we de broodjes op (foto 14). Vlak voor Zeimming was de weg recentelijk vernieuwd, zodat we goed op de markering moesten letten. In Zeimming sloegen we af en liepen langs een klein zwembad. Even verderop was het pad vrijwel dichtgegroeid. Enige honderden meters volgden we dit vrijwel dichtgegroeide pad, dat ook vrij steil omhoog liep. Voldaan bereikten we de uitkijktoren op de Jauerling. Omdat het zo heiïg was beklommen we hem niet. We daalden af en in Oberndorf was weer een kontrole stempel in Gasthaus Bergfried. We bestelden ons traditionele menu: 2 Almdudler en 2 bouillon met ei. We daalden verder af en liepen door Mittendorf en Benking. Hier voorbij staken we een stuk van de weg af. Bij Platz gingen we weer van de asfaltweg af. Via de Hirschenkogel, de Zwölferkogl en de Elferkogel kwamen we in Spitz. Daarbij werd het parkoers al bergachtig. Smalle paadjes met steile hellingen en rotspartijen deden ons er aan denken voorzichtig te zijn. In Spitz aangekomen hield de markering op. Bij de VVV aangekomen kregen we wat informatie over de plaats en waar Gasthof Zwei Linden zich bevond. Deze was zeer idyllisch gelegen aan de Donau. Op zo'n 10 meter afstand lag ons terrasje waar we de avondmaaltijd gebruikten. Hühnenspiß met frites en sla. Af en toe voer een schip voorbij en de maan scheen boven de Donau. Af en toe voer de pont over. Op de achtergrond hoorden we een mooi muziekje. Het buitenterras was verlicht en de vliegjes vlogen naar de lampjes. Rond half tien gingen we, na ons derde glas rode wijn (¼ liter), naar bed. Coos had nog verschillende keren een cyclaampje gezien.

Henri Floor & Coos Verburg