Europäischer Fernwanderweg E6
|
|
| | | Europäischer Fernwanderweg E6 |
Henri Floor & Coos Verburg
datum
donderdag 7 september 1989
traject
Frauenau - Oberfrauenau - Großer Rachel (1452 m) - Racheldiensthütte (876 m) - Waldhäuser
afstand
23 km
wandeltijd
6¾ uur
weer
eerst aanvankelijk zonnig; later bewolkt; na 2 uur zonnig.
temperatuur
16°
overnachtingadres
Gastehaus Hanelore Strohmeier, Waldhäuser
Overnachtingprijs
DM
De vorige avond hadden we veel moeite gedaan om een overnachtingsplaats te vinden. Dat was Landgasthof Hubertus. Het ontbijt was er voortreffelijk. Het was zelfbediening. We namen 3 broodjes, musli en 2 sinaasappelsap. Er stond wel bij dat het niet toegestaan was om brood mee te nemen voor een zelf te maken lunchpakket. Bij de VVV van Frauenau haalden we een stempel en een paar mooie stikkers. Tegen de zon in begaven we ons op weg over een weidelandschap.
Buiten Ober Frauenau was een parkeerplaats waar de echte beklimming begon. We haalden, na verloop van tijd 3 autoladingen (7 personen) in, terwijl we door 2 autoladingen (3 personen) werden ingehaald. Er zaten hele mooie stukken in het parkoers. Het bleek toch een lange klim te zijn. Op een gegeven moment was het pad wat moeilijk te volgen omdat men bezig was bomen om te kappen. Weer wat verder kwamen we bij een bordje "National Park Bayern". Toegangelijk van 1 juli t/m 15 november.
Uiteindelijk kwamen we bij het Waldschmidthaus (foto 28). Hier dronken we wat. Het Waldschmidthaus lag op 5 minuten lopen van de top van de Groper Rachel (foto 29). Hier krioelde het van de mensen. We zagen deze dag zeker 400 wandelaars. Dat is ongeveer het gemiddelde aantal van een WS78 wandeltocht. We kwamen bij de Rachelsee. Hier was een splitsing tussen een direkte weg naar Lusen of een makkelijker weg en tevens de "Hauptwanderung". Wij namen laatstgenoemde (foto 30). Het tempo werd wat opgevoerd en we kwamen in de Racheldiensthütte (876m). Hier gebruikten we wat. Het bleef best mooi weer. We kruisten een paar beken en vlak voor Waldhäuser besloten we daar te overnachtten.
Toen we een "Zimmer Freill hadden gevonden, Pension Hanelore Strohmeier (ansichtkaart 18), zonden we wat en even later troffen we "onze Duitse vriend uit Münster". 's-Avonds aten we warm in een hotel en daar troffen we ook de vier personen die we enige dagen terug in de Kotzingerhütte hadden getroffen. Zij maakten er een gewoonte van om de overnachting maar wat op zijn beloop te laten. Tijdens de maaltijd vroegen ze of ze er konden overnachten maar dat kon niet. Later vroegen ze dat nog een paar maal, waarop ze uiteindelijk te horen kregen dat ze in de buurt overnachtingsgelegenheid voor hen hadden gevonden.
