Vorig verslag Volgend verslagTerug naar de homepage van Henri FloorTerug naar het overzicht van de vakantieverslagen van de Europäischer Fernwanderweg E6

Europäischer Fernwanderweg E6


datum 28 augustus 1989
traject Nordhalben - Stoffelsmühle - Langenau - Thiemitz - Sorge - Meierhof - Schwarzenbach - Pillmersreuth - Klein Schwarzenbach - Helmbrechts
afstand km
wandeltijd uur
weer gehele dag regen
temperatuur 12°
overnachtingadres Hotel Deutsches Haus te Helmbrechts
Overnachtingprijs DM

Nordhalben Markt Nordhalben stuwmeer Na het ontbijt van 7 uur vertrokken we rond 8 uur. Het had 's nachts geregend, maar bij ons vertrek was het droog. Al na 100m begon het te regenen en we deden die dag de regenkleding niet meer uit. In een supermarktje in Nordhalben kochten we een paar blikjes fris na eerst al bij een bakker 10 broodjes gekocht te hebben. Nog voordat we Nordhalben verlieten kwam ons een man tegemoet gelopen, waar we eventjes mee praatten. De weg over de Regberg was onbeschut. De wind zorgde ervoor dat de regen tegen ons aan striemde. We bereikten Stoffelsmühle waar een groot bedrijvenkompleks stond met wat woonhuizen. Bij het verlaten van Stoffelsmühle was alleen aan markeringen te zien dat we het bos moesten inlopen na het oversteken van een paar bruggetjes. In het water van de beek zagen we wat visjes zwemmen.
Schwarzenbach am Wald Pillmersreuth Toen Coos een verkeerd pad op liep stelde ik voor om voorop te gaan lopen. Toen dit goed was begreep Coos waarom ik voorop wilde lopen, omdat ik de goede weg koos. Het pad over de Pennzelkam was een leuk smal pad door de bossen. Na een paar brede veldwegen en een km asfaltweg bedachten we wat we zouden drinken in het Wirtshaus te Langenau. Vanwege de regen besloten we koffie te drinken. Maar toen we bij het Wirthaus aankwamen bleek deze bouwvallig en gesloten te zijn. Het pad voerde weer veel berg op en berg af.
Via de Schlossberg kwamen we op de Großvater. Hier stond een schuilhutje. In 1918 woei op deze plaats een 400 jaar oude Fichte om in een harde storm. Daarvoor was de boom in 1869 nog blijven staan toen daar een oorkaan woedde en vele andere bomen aldaar het loodje moesten leggen. De boom had een hoogte van 41 1/2m en een spanbreedte van 5 1/2m. Bij zonnenschijn zorgde deze boom voor een schaduwbereik van 220 m².
Helmbrechts Verderop hadden we in Sorge een grote rust in Gaststätte Pension Ursula. We waren nog maar net uit het plaatsje Sorge of we bevonden ons al in Meierhof. We daalden de berg af om even later weer te stijgen naar Schwarzenbach. In Schwarzenbach was geen markering en moesten derhalve op de kaart zelf lopen. We kochten in een winkel chocolade en raakten aan de praat over onze wandeling. Men vond het bij deze regen eigenlijk geen weer was om te wandelen. Met moeite vonden we de Wittstraat waar vandaan de weg het bos in liep naar de uitzichttoren op de Döhraberg. Dit was een open toren en de toren lag in de mist. Af en toe voerde het pad over smalle paden door het bos. Van Pillmersreuth naar Rauhenberg voerde het pad over een asfalt-verkeersweg.
Coos kreeg trek, maar we wachtten nog even tot Kleinschwarzenbach voordat we in de beschutting van een huis twee broodjes aten. Toen we aan het tweede broodje begonnen, ging vlak naast ons de garagedeur open en wensten we de bewoner een goeden dag. We bleven even met hem praten totdat wij, mede door de kou, verder liepen. De Gasthof in Klein Schwarzenbach was gesloten waarop we doorliepen naar Helmbrechts. Deze stad zag er somber uit. Uit verschillende fabrieksschoorstenen kwam rook. Hier in Helmbrechts overnachtten we in Hotel Deutsches Haus.
Coos at weer Forelle Mirella terwijl ik Holsteiner Schnitzel nam. Onderweg had Coos eerst een ree gezien. Later zagen we, op aanwijzing van Coos, nog een ree. Aan het eind van de tocht zagen we op een open plek in het bos twee reeën.
naar de top van deze pagina

Henri Floor & Coos Verburg