|
|
|
|
2e Heuvelland vierdaagse van 17 t/m 20 augustus 1989 te Valkenburg
|
Op zondag 20 augustus 1989 was al weer de laatste dag van deze vierdaagse. Het
parkoers zou in het begin gaan over bospaden en wat klimmetjes via Vilt naar
Berg en Terblijt. Maar hekken op de Couberg waren nog afgesloten waardoor het
begin nu over de minder fraaie verkeersweg naar Vilt voerde. Na een fruitpost,
die steeds op ± 3 km vanaf de start was, voerde het parkoers verder door
buitenwijken naar de eerste grote rust in Zaal 't Voske te Berg en Terblijt.
Nu werd het parkoers mooier. Nadat we door Terblijt waren gelopen, hadden we
prachtige vergezichten en zagen enige grote boerderijen. Opvallend in dit gebied
zijn de vele grote, oude huizen met een overdekte toegangspoort en een grote
binnenplaats. Via 't Gasthuis en St. Antoniusbank werd koers gezet naar Kadier
en Keer. De grote rust in café De Auwen Toerm was tegenover de kerk gelegen. En
de kerk begon ook al vol te lopen. Het begon ook al aardig warm te worden. Maar
het zou ook weer boven de 30° worden.
Nu begonnen we aan de lus van de 42 km.
Via de Schiepersberg liepen we door een tunneltje onder een verkeersweg door.
Dit tunneltje was echter maar 1½ meter hoog, waardoor we ons flink moesten
bukken. Nu hadden we een schitterend uitzicht op het fraaie landschap met als
achtergrond-decor het plaatsje Honthem. Na het plaatselijke kapelletje
bezichtigd te hebben, was het nog een flink eind zwoegen naar Eckelrade. De zon
brandde op onze zonnehoedjes en onze lichamen. In café 't Klumpke was een grote
rust.
Op weg terug naar Cadier en Keer was er nog een extra waterpost, door de
organisatie ingelast. Hier konden we ons wat opfrissen. We kwamen langs en over
het Afrikacentrum. Hier staat een fraaie kruisweg. De hitte zorgde ervoor dat de
kruisbeelden in de zon minder goed bezichtigd werden, dan die in de schaduw. Van
hier hadden we prachtige vergezichten op Maastricht. Na de rust in Cadier en
Keer liepen we in Bemelen verkeerd. Op een driesprong wees een pijl naar links.
Het was wel een mooi pad langs mergelrotsen. Maar het duurde een km voor we op
een kruispunt kwamen. Hier stonden geen pijlen meer. En omdat het parkoers in
het algemeen zeer goed gepijld was besloten we terug te keren. Op onze weg terug
troffen we nog 20 verkeerd lopende wandelaars.
Langs de Bemelerberg en over de
Bemelerheide kwamen we weer in Berg en Terblijt. De Bemelerberg is een
natuurgebied op een plateau. Van het totale complex is slechts 9 ha
toegankelijk voor het publiek. Dit in verband met de grote wetenschappelijke
waarde van de plantengroei. Op de kalkrijke grond komt een zeer bijzondere flora
voor, waaronder kalkgraslanden. Na de Meerssenerheide en Rothem liepen we nog
leuk langs de Geul. Omdat dit pad in de schaduw lag, was het flink druk met
dagjesmensen. We zagen nog wat koeien in de Geul lopen. Via Houthem bereikten we
de finish.
Samengevat moet gezegd worden dat het een mooie tocht was om te lopen. Hoewel de
bepijling van het parkoers in het algemeen zeer goed was, slaat de stemming snel
om als aan de bepijling geknoeid is en een verkeerde kant opwijsd. En dat is een
paar maal gebeurd. Een routebeschrijving ontbrak. Het mooiste zou zijn een
routebeschrijving à la WS78. Maar een parkoersbeschrijving als op de Apeldoornse
4-daagse zou al een hele vooruitgang zijn. De eerste twee dagen liepen we het 28
km parkoers. Daarvan van de eerste dag het minst mooie. Op de 2e dag begon de
tocht pas mooi te worden vanaf de Emmaberg, zo'n 6 km voor de finish. De 3e en
4e dag liepen we het 42 km parkoers. De mooiste dag liepen we het 42 km
parkoers. De mooiste dag was wel de 3e dag. De 4e dag tenslotte was ook wel
mooi, maar had een wat saai begin omdat de eerste 7 km bijna geheel verhard was.
| Henri Floor & Coos Verburg |