Apeldoornse Vierdaagse, vierde wandeldag, vrijdag 14 juli 1989

Vrijdag 14 juli 1989 voerde het parkoers naar Ugchelen en Hoenderloo. Evenals de voorgaande dag was het overstappen van de 30 naar de 40 km goed bevallen. Rond kwart voor acht vertrokken we van de Canadian Club. We hadden de start nog maar net verlaten of de eerste regenbui kwam naar beneden. Even daarvoor had de zon nog geschenen uit een strak blauwe hemel. Bovendien was er geen regen voorspeld. Maar wij hadden gelukkig een regenplu bij ons. Sommigen zag je al meteen gaan schuilen. Regelmatig haalden we mensen in. Toen we Apeldoorn uitgewandeld waren kwamen we door de bossen met veel sprengen (beekjes). Op 8 km was de eerste verzorgingspost.
We betraden het recreatieterrein 't Leesten en na een trap kwamen we in een heide gebied. Verderop, in de bossen, was op 10 km de splitsing en wij namen zoals gezegd het 40 km parkoers. Meteen was het muisstil. Doordat we laat waren gestart, waren we één van de laatsten. Onder de bomen stonden varens of bosbessen. Vlak voor de grote rust werd het nog heuvelachtig. Op 15½ km was een rustpost in vakantieoord Het Lierderholt te Beekbergen.
Wij kwamen hier een kwartier na de beëindiging van de officiële doorkomsttijd aan, maar daar werd niets van gezegd. We lazen dit trouwens pas na afloop van de tocht. We dwaalden verder rustig door de bossen totdat we het geronk van een bromfiets hoorden. Evenals zes jaar tevoren overkwam het ons dat we de laatsten waren en daardoor geconfronteerd werden door de pijlophaler die dan dicht bij de laatste(n) blijft. Op 24 km was een rustpost in 't Dorpshuis te Hoenderloo.
Hier konden we de rode lantaarn aan een ander overdragen. Redelijk snel vertrokken we dus weer om dat geronk van die pijlophaler niet bij je in de buurt te houden. Evenals voorgaande dagen waren nu ook verscheidene trajecten anders dan het voorgaande jaar. Over een best mooi parkoers bereikten we op 31 km de laatste verzorgingswagen te Ugchelen.
Men was al druk doende met het opruimen van de verzorgingswagen, maar we konden er nog wel ons natje en droogje krijgen. Het laatste traject was grotendeels verhard. Hierdoor konden we het tempo optrekken waardoor we nog net aankwamen voor het vertrek van de wandelaars vanaf het terrein van de Accaciahal. Na het ophalen van de medalje of het desbetreffende cijfer keken we naar het voorbijtrekken van de wandelaars. In de optocht van de deelnemers zagen we nog veel bekenden die we tijdens de 4daagse nog niet hadden gezien. Nadat burgemeester A.J. Hubers ons had toegezwaaid bereikten we de finish. Hier genoten we nog van muzikale klanken in de Canadian club. Deze dag hadden we naast zeven regenbuien ook lichtere buien in de bossen gehad. Als het even hard begon te waaien dan druppelde het van de bladeren af.

Henri Floor & Coos Verburg