Driebergen-Doorn-Leersum-Amerongen-stukje Betuwe-Rhenen-Wageningen

Eind mei hadden we de Ronde van Zuid-Limburg gelopen. De dag daaropvolgend kreeg ik last van mijn rug. Zelfs zodanig dat ik een dag later ermee naar de dokter ging. Daarna zakte het heel langzaam af. Twee weekeinden lang heb ik niet gelopen om het daarna op zaterdag 17 juni 1989 te proberen. Daarvoor had ik het traject Driebergen-Rhenen uitgekozen met een mogelijke uitloop naar Wageningen. Ondanks het feit dat ik een fanatiek boswandelaar ben over onverharde wegen moest het parkoers nu zo veel mogelijk verhard zijn. Op het traject Driebergen-Doorn-Leersum-Amerongen kon ik, indien nodig de tocht beëindigen en met de bus verder rijden.
Rond 8 uur in de ochtend vertrokken wij. Over de Engweg verlieten we de gemeente Driebergen-Rijsenburg en liepen door het landelijke gedeelte van Driebergen. Op kruispunten stonden mensen met rode vlaggetjes als waarschuwing voor een fietstocht. In de sloten zagen we veel eenden met jonge kroost. Opvallend was dat we verschillende keren ook grote groepen eenden zagen terwijl je ze meestal maar met z'n tweeën ziet. Na het park Leeuwenburg liepen we langs kasteel Moersbergen. Maar dit kasteel is zo verborgen in de bossen dat van het kasteel zelfs geen glimp was op te vangen.
Op deze lange Gooyerdijk in Nederlangbroek (gemeente Langbroek) zagen we achter ons drie wandelaars aan komen, die maar een fractie sneller liepen dan wij dat deden. Net toen ze ons zouden inhalen sloegen zij af naar Doorn. Wij liepen verder over de Gooyerdijk en hadden prachtige vergezichten over het uitgestrekte weidegebied met daarachter bossen. Ter hoogte van kasteel Broekhuizen te Leersum zagen we in een sloot dat enige grasslierten werden voorbewogen. We verwachten eerst dat dit door een eend zou moeten worden voortbewogen, doch deze zagen we niet. Toen we beter keken, bleek dat het werd veroorzaakt door een bever.
Via landgoed Kollum bereikten we Amerongen. Verschillende malen hadden we de wit/rode markeringen gezien van het Nivonpad De Heuvelrugroute. In Amerongen liepen we even van de geplande route af om een zaak op te zoeken om wat te drinken. Het was net 11 uur geweest. Dus moesten de wandelaars van Amsterdam- Leeuwarden net gestart zijn. Hier in Amerongen dronken we de verfrissing in een schaduwplekje op.
We vervolgden onze wandeling langs kasteel Amerongen. Vanwege renovatiewerkzaamheden stond het kasteel in de steigers en was van boven ingepakt. Over de Rijnsteeg liepen we naar het veer en staken de Rijn over. Kosten ƒ 0,25. Met de oversteek van de Rijn kwamen we nu in de provincie Gelderland. Nu wandelden we lange tijd over de winterdijk naar Rhenen en zagen heel duidelijke de hoge Cunera-toren van Rhenen. Vlakbij Bontemorgen werd de rust verbroken door muziek van een concourshypique.
Bij Rhenen staken we met de brug de Rijn over en liepen verder onder langs de Grebbeberg en het kanaal de Grift. Eerst volgden we een eindje over de winterdijk langs de Rijn richting Wageningen en kwamen daarbij langs de plas De Blauwe Kamer. Hierop had ik in het verleden wel eens geschaatst. Even verderop sloegen we af en liepen verder over rustige wegen - gedeeltelijk onverhard - naar Wageningen. Dit is mijn geboorteplaats en we liepen verder naar mijn moeder die hier nog woont. Deze testwandeling voor mijn rug was goed verlopen. We deden er 7 uur en drie kwartier over. De afstand bedroeg naar schatting 40 km.

Henri Floor