Geen reclame voor Ronde van Zuid-Limburg maken
Op de laatste vrijdag van mei begaven wij ons naar camping In den Hof te
Heerlen. Daar zetten wij tegen 11 uur 's avonds de tent op. Na een paar echt
mislukte pogingen de buitentent goed op het frame te hebben gelegd,
constateerden we dat de tent er nu binnenste buiten op lag.
Op zaterdag 27 mei 1989 begaven wij ons rond 10 uur naar de start. Het was hier
al aardig druk en troffen vele bekenden. Het gehele OLAT - bestuur was aanwezig.
Om meer van de rust tijdens de tocht te kunnen genieten vertrokken we ± een half
uur na de officiële start.
Dit bleek voor ons toch niet de ideale starttijd te
zijn. Gelijktijdig met ons vertrokken drie jongelui, die op uitbundige wijze,
met gefluit en geschreeuw hun tocht begonnen. We probeerden ze voor te blijven,
maar ze haalden ons spoedig in doordat zij van elke afsnijdingmogelijkheid
gebruik maakten. Daarop besloten wij vroegtijdig een rustpauze in te lassen,
totdat zij buiten gehoorafstand voor ons liepen.
Het parkoers was de eerste paar
dagen grotendeels hetzelfde als het voorgaande jaar. Na een uitzichtpunt op een
zandafgraving begon het echt mooi te worden. Na een paar zandwegen en paden werd
het heuvelig. We bereikten de ruim 2000 ha grote Brunssummerheide. Na een grote
kinderboerderij dwaalden we verder door bossen en hadden af en toe mooie
vergezichten.
Op 9 km was bij vijver Koffiepoel de eerste verzorgingspost.
Behalve op de stoeltjes rond de verzorgingsposten zaten ook vele mensen aan de
oever van de vijver. We zagen hier ook wel eens auto's waarvan het kenteken
begint met AFC. Deze auto's zijn van personeelsleden van het NAVO-hoofdkwartier
voor Midden-Europa (AFCENT) dat zetelt in de kantoren van de voormalige
kolenmijn Hendrik te Brunssum. Het parkoers bleef flink heuvelig, maar voerde
wel veelal over smalle boswegen.
Op 16 km was de grote rust in buurthuis De
Kleikoel te Landgraaf. Binnen was het zo warm, zodat we spoedig weer buiten
stonden. Buiten op het grasveld was het trouwens erg gezellig met vele
wandelaars. We liepen in Wittem langs een fraai koetshuis en kasteel
Strijthagen. Van dit 12e-eeuwse huis bestaan nog altijd twee vleugels en één
hoektoren. Het is omgeven door een fraai park waarin enkele grote vijvers
liggen. Het water hiervoor wordt vanuit verscheidene bronnen aangevoerd. We
kwamen langs een aantal zeer grote boerderijen. Eén ervan was ingericht als
hotel restaurant.
Vlak voor de laatste verzorgingspost klommen we een heuvel op,
vanwaar we een wijds uitzicht op Heerlen, Aken en de Eifel hadden. Tegen de
heuvel op was ook een skilift gesitueerd. Na een lang pad langs een beek en een
dierentuin kwamen we in het drukke Heerlen. In het centrum draaide de kermis al
op volle toeren. De totale dagafstand bedroeg ± 28½ km. Na de hittegolf van
mei was de temperatuur teruggezakt naar 22 graden.