Europäischer Fernwanderweg E6
|
|
| | | Europäischer Fernwanderweg E6 |
Henri Floor & Coos Verburg
datum
maandag 19 september 1988
traject
Ostheim v.d. Rhön - Ruïne Lichtenburg - Völkershausen - Hohe Schule - Mellrichstadt - Hendungen - Irmelshausen
afstand
35 km
wandeltijd
uur
weer
temperatuur
overnachtingadres
Hotel
Overnachtingprijs
DM
In de kaart was ingetekend dat de wandeling door Ostheim v.d.Rhön kwam. Dit bleek bij nader inzien niet juist te zijn. Het zorgde er echter wel voor dat we in Ostheim v.d. Rhön overnachtten in Gasthaus Café Kaak. Voor DM48 hadden we prima onderdak, een tweepersoons bed met bad/douche. Na het ontbijt liepen we eerst naar de ruïne Lichtenburg. Door de bossen en over een asfaltweg bereikten we Ponyhof. Het bleek dat men hier ook kon overnachten. Er stond een bordje dat wandelaars welkom waren. Daarna voerde ons parkoers wederom over brede grintwegen door de bossen.
Over een leuk smal pad werd Völkershausen bereikt. Toen we bij dit dorp kwamen aanlopen, lag voor het dorp een grote vijver. In het rimpelloze water weerspiegelde het dorp met zijn kerk fraai (foto 42 en 43). We geraakten van onze wandelkaart af en moesten nu weer ekstra goed letten op markeringen. De E6 liep verder door de bossen. Op een gegeven moment werd het echt een speurtocht. Hoewel hier goed gemarkeerd was, was het pad praktisch dichtgegroeid.Op de Hohe Schule hadden we een vergezicht.
De beschreven roete verliep hier niet konform de gemarkeerde roete en Eussenhausen werd overgeslagen. Volgens het oorspronkelijke parkoers liep het pad van Eussenstadt over een verkeersweg naar Mellrichtstadt. Nu was het een fraai pad. Vanuit Mellrichstadt was de weg vernieuwd. Markeringen waren derhalve verdwenen. Maar we moesten toch de eerste 2 ½ km langs een verkeersweg lopen. Daarna door de bossen verder naar Hendungen (foto 44). Na Hendungen ging de rustige asfaltweg over in een grintweg. In het bos volgden we een fraai graspad. We zagen een bruine en een zwarte eekhoorn.
Toen we rond half zes dachten dat we in Waltershausen waren, bleek dat we bij nader inzien in Gollmuthhausen waren en dat konstateerden we pas de volgende dag. Na informatie bij een dorpsbewoner bleek dat we bij de kruidenier zouden kunnen overnachten. Aldaar werd ons aanbevolen door te lopen naar een hotel in Irmelshausen 3 km verderop. Door beperkte markeringen kwamen we hier ruim een uur later aan, doch deze bleek gesloten te zijn. Een dorpsbewoner aldaar vroeg ons of we wilden overnachtten. Op onze bevestiging adviseerde zij ons dat we achterom moesten lopen. Door een raam zagen we een oma met een baby op haar arm. Na 5 minuten kon ze ons te woord staan. Daarna duurde het nog een kwartier voordat een buurvrouw ons een kamer kon geven. De oma was slecht ter been en men had die dag eigenlijk rustdag. 's-Avonds aten we wat makkelijk klaar te maken was: Leberkäse met aardappels en ei en sla.
