Vorig verslag Volgend verslag Terug naar het overzicht van de wandelverslagen van het Pieterpad Terug naar het overzicht van de LAW's, streek- en NWBpaden op de homepage van Henri Floor Terug naar de homepage van Henri Floor

Het Pieterpad, van Pieterburen naar de Sint Pietersberg


datum: woensdag 13 mei 1987
traject: Hardenberg - Hellendoorn

Dit is het wapen van Ommen. Dit wapen is te vinden op de lokatie www.ngw.nl/indexgb.htm  Deze site is mogelijk gemaakt door de Bank Nederlandse Gemeente te Den Haag Dit deel van het Pieterpad wordt vooral gekarakteriseerd door de Sallandse Heuvelrug en het dal van de Vecht. De heuvelrug begint iets ten zuiden van Ommen en zet zich voort tot Holten. Het is een zogenaamde stuwwal, begroeid met bossen en voor een deel bedekt met heide. De totale oppervlakte bedraagt ruim 5000 ha. en daarmee is het een van de grootste ononderbroken natuurgebieden van ons land.Andere stuwwallen zijn b.v. de Veluwe, het Montferland, de Hondsrug. We ontbeten om 7 uur. De familie De Boer had een boekje van mensen, die bij hen hadden overnacht en iets wilden opschrijven. Om 7.55 uur vertrokken we. Het was flink koud en na een km lopen deed ik mijn regenbroek aan vanwege de koude.
Toen we Hardenberg uitliepen regende het flink. Het was een mooi stuk, eerst wat bos, daarna wisselend een asfaltfietspad of een landbouwweg langs een dode arm van de Vecht en door graslanden. Uiteindelijk kwamen we bij buurtschap Rheezerbrink met enige fraaie boerderijen. Nu kwamen we in boswachterij Hardenberg. Bijna alleen over fraaie boswegen voerde het Pieterpad verder. Af en toe kwamen we daarbij langs jeneverbessenstruiken.
De Sallandse Heuvelrug is een van de weinige streken van ons land, waar de jeneverbes nog vrij talrijk voorkomt. Deze fraaie naaldboom, eigenlijk meer een struik, kwam zo'n 75 jaar geleden nog in grote getale voor op de heuvelrug. Maar het dichtgroeien van de heide door het ontbreken van schaapskudden is ook bedreigend voor deze "cypres van het noorden". Hij verlangt namelijk behalve schrale grond ook veel licht en ruimte en zal dan ook verdwijnen wanneer den en berk hem te na komen. Echter, veel zwaarder heeft de mens hem belaagd. Voor bruidloften en jubilea was men namelijk gewoon versieringen en erepoorten te maken van "groen" uit de berg. En dat groen was steevast de jeneverbes, die zich erg goed leende voor dergelijke doeleinden. Wagens vol zijn er gehakt! Ook in de paasvuren zijn heel wat jeneverbessen in vlammen opgegaan. Het hout ervan is namelijk "lekker" brandbaar. Thans is het gelukkig een beschermde plant. Een nieuw jeneverbessenbestand is echter niet zo één, twee, drie gevormd. De struik groeit erg langzaam en heeft ook nogal wat noten op zijn zang inzake standplaats en zo. Daar tegenover staat, dat hij lang stand houdt. Struiken van 100 jaar en meer zijn echt geen uitzondering.
Bij Junne staken we de Vecht over via een stuw. De Vecht is voor niet al te grote schepen bevaarbaar tot aan de stuw van Junne. Deze heeft namelijk geen schutsluis, waardoor verderop geen scheepvaart meer mogelijk is. Vlak voorbij de spoorlijn Ommen - Emmen is de splitsing van direkt naar Ommen of Ommen laten liggen en doorgaan naar Lemele. Wij Lieten Ommen voor wat het was en dwaalden verder prachtig door bossen o.a. langs het Eerderveld. We kwamen daarbij langs de informatie "hut" Eerderveld. Deze "hut" was een leuk ingericht huis, van buiten uit gezien omdat de "hut" dicht was. Af en toe moesten we de regenbroek aantrekken voor een regenbui. We staken De Regge over en kwamen toen bij C R Nieuwe Brug. We hadden 4½ uur gelopen en hadden dus flink behoefte aan een goede rust. We zagen aan de voet van de Archemerberg een huifkar staan met rond de 20 paarden met bijbehorende ruiters. Nu begonnen we te stijgen. Over een onbeschrijflijk mooie roete bereikten we de top van de 76m hoge Archemerberg. Hier hadden we een zicht van enige tientallen km's en zagen o. a. Zwolle liggen. Om in Alpentermen te spreken vervolgden we via een graatweg de Lemelerberg waarboven een standbeeld staat van een leeuw. Deze leeuw werd in 1913 opgericht ter gelegenheid van het 100 jarig bestaan van het koninkrijk der Nederlanden.
Dit is het wapen van Hellendoorn. Dit wapen is te vinden op de lokatie www.ngw.nl/indexgb.htm  Deze site is mogelijk gemaakt door de Bank Nederlandse Gemeente te Den Haag In Lemele dronken we nog koffie in café Bergzicht, waar vandaan overigens geen berg te zien was. Bij het Overijssels kanaal werden we door een hagelbui overvallen. Het Overijssels Kanaal van Zwolle naar Almelo werd de vorige eeuw gegraven om de zich in Twente en Salland ontwikkelende industrie een betere vaarweg naar het westen te geven. Het gaat door een laagte, die tussen de Lemeler- en de Eelerberg ligt. Als vaarroete heeft het kanaal allang geen betekenis meer. Over een aantal flink bemodderde zandwegen, en heuveltje op en heuveltje af, bereikten we bij Hellendoorn het amusementspark. We liepen nog naar de ingang voor de mogelijkheid van een stempeltje maar het park was gesloten. Toen we bij het amusementspark rondkeken stond op een parkeerplaats een kamp van militairen. Daarna togen we naar ons overnachtingsadres bij de fam. Stokman, Drostenweg 6, in Hellendoorn.
naar de top van deze pagina

Henri Floor & Coos Verburg