Vorig verslag Volgend verslag Terug naar het overzicht van de wandelverslagen van het Pieterpad Terug naar het overzicht van de LAW's, streek- en NWBpaden op de homepage van Henri Floor Terug naar de homepage van Henri Floor

Het Pieterpad, van Pieterburen naar de Sint Pietersberg


datum: dinsdag 12 mei 1987
traject: Sleen - Hardenberg

Dit is het wapen van Coevorden. Dit wapen is te vinden op de lokatie www.ngw.nl/indexgb.htm  Deze site is mogelijk gemaakt door de Bank Nederlandse Gemeente te Den Haag Nadat we om half acht te Sleen hadden ontbeten konden we zelf ons lunchpakket klaar maken. We wandelden om 8.25 uur Sleen uit. Na de regenval van de voorgaande nacht leek het droog. Dus deden we de regenbroek nog niet aan, maar daar kwamen we snel van terug. Via rekreatieterrein Ermerzand bereikten we de Jongbloedvaart. Via de buurtschappen De Hoek, Holsloot, Den Hool en De Haar bereikten we na 1¾ uur lopen de grens van de gemeente Sleen en kwamen in Dalerveen.
Op de gemeentegrens stond een mooi gemeentewapen, maar het regende te veel om er een foto van te maken. In dit dorpje kochten we in een supermarkt een pak jogiedrink. Na flink wat asfaltwegen bereikten we rond 12 uur Coevorden. Coevorden is een oude vestingstad. Rond 1650 gold deze zelfs als de belangrijkste van heel Westeuropa. Dit is te danken aan de strategische ligging, nl. op de enige plek waar de grote moerassen, die daar toen lagen, gepasseerd konden worden. Thans herinneren alleen de fraaie singels nog aan dat krijgshaftig verleden. Wallen en muren zijn allang gesloopt. Na een stempeltje gehaald te hebben op station Coevorden, nuttigden we wat in GR De Ganzenhoedster. Van hieruit hadden we uitzicht op een aardige beeldengroep van een ganzehoedster met 10 ganzen, dat het marktplein siert ter herinnering aan de ganzemarkt, die hier vroeger jaarlijks plaatsvond. Sedert 1962 wordt deze markt als folkloristisch gebeuren weer gehouden. Een nieuwe bedreiging voor Z. 0. Drenthe zijn nieuwe militaire oefenterreinen en de mogelijke opslag van radio aktief afval. Er zijn plannen dit afval op te slaan in ondergrondse zoutkoepels. Hoe funest dat zou zijn voor deze streek is zonder meer duidelijk. Een van de weinige nog rustige gebieden zou er ernstig door aangetast worden. Hopelijk komt het niet zover, maar ergens moet dat afval natuurlijk wel blijven, niemand wil het in zijn buurt hebben. Neen, zolang het afvalprobleem niet grondig is opgelost blijft het gebruik van kernenergie een zeer omstreden zaak. Het besef te wandelen door een bedreigd landschap kan u er misschien toe brengen op de een of andere manier mee te gaan werken aan oplossingen tot het behoud ervan. Misschien doet u dat al. Anders heeft het NIVON wel suggesties.
Dit is het wapen van Gramsbergen. Dit wapen is te vinden op de lokatie www.ngw.nl/indexgb.htm  Deze site is mogelijk gemaakt door de Bank Nederlandse Gemeente te Den Haag Via het industrieterrein verlieten we Coevorden. We staken de kleine Vecht over, hetgeen de grensrivier is tussen Drenthe en Overijssel. Even voor Gramsbergen werd het parkoers weer mooier. Toen we Gramsbergen binnenwandelden zei een man die ons tegenkwam: Jullie zijn zeker Pieterpadwandelaars. Nadat wij dit bevestigden wenste hij ons nog een goede reis. In Gramsbergen staat voor CR Jan en Gees een wandelpaal van het Pieterpad. We schreven ons in in het speciale Pieterpadboek en bladerden nog een paar boekwerken door over het Pieterpad. Ook zagen we de foto's van de reünie van Pieterwandelaars op 4 april 1987. Daarop herkenden we Jan en Toos. Even later kwam Jan Bolte er aan,die eerst bij de kapper was geweest en hij praatte erg enthousiast over het Pieterpad.
Even verderop liepen we door buurtschap Ane. In buurtschap Ane vond op 27 juli 1227 een veldslag plaats. In die slag werd een ridderleger van bisschop Otto II van Utrecht, het modernste leger van die tijd, verslagen door de Drentse boeren onder aanvoering van Rudolf van Coevorden. Deze Drentse boeren hadden hun tegenstanders naar een moeras gelokt, om ze vervolgens dood te knuppelen. Er lagen in vroeger eeuwen uitgestrekte moerassen in deze gebieden en je moest wel weten, waar je wel en niet kon gaan!
Na Gramsbergen kregen we een flinke bui. Op een onverharde landbouwweg zakten we enkele keren zo'n 10 cm in de blubber. We liepen door het fraaie Engelandsche Bosch. We waren gewaarschuwd dat de roete iets anders was als volgens de beschrijving. Dit was ook duidelijk met markeringen aangegeven. Om 17.30 uur bereikten we Hardenberg. We besloten maar eerst in Chinees Indisch Restaurant Tjen Sang te dineren. Rond 10 uur gingen we naar bed. Het was een koude dag geweest waarvan het ongeveer de helft regende. De maksimum temperatuur bedroeg 10 graden.
naar de top van deze pagina

Henri Floor & Coos Verburg