Vorig verslag van de Pandurensteig Vorig verslag van de Pandurensteig terug naar het overzicht van de Pandurensteig Terug naar het overzicht van buitenlandse tochten op de homepage van Henri Floor Terug naar de homepage van Henri Floor Pandurensteig
datum dinsdag 14 oktober 1986
traject Prackenbach - Linden - Patersdorf – Ruine Weissenstein - Rinchnach
afstand 42 km
Rinchnach Wederom was het weer een stralende dag waarbij de temperatuur tussen de 7 en 18 graden varieerde. Er was bijna geen nevel en al spoedig brak de zon door. Toch bleef het lange tijd frisjes. Eerst buiten het dorp Prackenbach vonden we weer markering. Even verderop zagen we hoe een boom getooid was met prachtige herfstkleuren, met daarachter heuvels waarin wolken lagen. We liepen weer vaker door de bossen over af en toe smalle bospaden. Een paar maal gingen die smalle bospaadjes ten koste van de markering.
Pandurensteig Op een gegeven moment stond er op een bord: "opgepast wegens het tot ontploffing brengen van explosieven. Bij de eerste lange toon geblazen op een hoorn- dekking zoeken. Bij de volgende twee wat kortere tonen geblazen op een hoorn: spoedig volgt de ontploffing. Bij drie korte tonen geblazen op een hoorn: gevaar is geweken". Dit alles was vlak bij afgravingen van een gedeelte van de Pahl. Even verderop zagen we een pijl naar rechts wijzen, maar alleen hierdoor viel het op dat er een pad was, zo smal was het. Af en toe was het ook flink drassig, ondanks de droogte.
Rinchnach In Linden kochten we weer wat bij een supermarkt om het even later in het zonnetje op te drinken. Ook liepen we een paar km over asfaltwegen, maar deze waren erg rustig. Hoewel we vaak vrij dicht langs een autoweg liepen, merkten we dat toch bijna niet. De paden waren ondanks dat daar ook erg mooi. Om 12 uur liepen we door Patersdorf. Om half vijf kwamen we bij de ruine Weissenstein. De toegang was een halve DM, dus dat viel wel mee. Er waren een paar stevige houten trappen tegen de ruine aangelegd. En daarover klommen we naar boven. We hadden er een prachtig uitzicht.
Nu was het nog stevig doorstappen, want om 5 uur begon het al langzaam te schemeren. De zon zagen we achter de heuvel verdwijnen en de maan scheen al door de bomen. Het werd al meteen een stuk frisser en we deden onze jassen aan. Rond half zes waren we in Rinchnach.
Eerst kochten we drank in een supermarkt om onze dorst te lessen. Vlak daarnaast was het Gasthaus Zum Klosterwirt. Dit was een heel groot, maar eenvoudig hotel naast een klooster. We vroegen 's avonds hoe laat we de volgende ochtend konden ontbijten. Ze zeiden: "zo vroeg of zo laat u maar wilt". Daarop zeiden we half zeven. Ze waren van die tijd wel even verbaasd, maar het kon.
naar de top van deze pagina

Henri Floor & Coos Verburg