Terug naar de homepage van Henri Floor Terug naar het overzicht van alle Euraudax wandeltochten Drie maal de marathon in 25 uur

Dit is het wapen van Roosendaal. Dit wapen is te vinden op de lokatie www.ngw.nl/indexgb.htm  Deze site is mogelijk gemaakt door de Bank Nederlandse Gemeente te Den Haag Dit is het wapen van Hoogvliet. Dit wapen is te vinden op de lokatie www.ngw.nl/indexgb.htm  Deze site is mogelijk gemaakt door de Bank Nederlandse Gemeente te Den Haag Op zaterdag 13 april 1985 wasin Roosendaal om 12 uur Is middags de start van de 125 km Euraudax wandeltocht naar Hoogvliet. De vele auto's. die op het parkeerterrein bij de start stonden, bleken NIET van de wandelaars te zijn. Slechts 44 deelnemers namen deel waaronder 5 dames (1 viel uit) en verschillende Duitsers en de oudste deelnemer kwam uit het Oostenrijkse Linz aan de Donau en was 74 jaar. De jongste deelnemer was de 20 jarige Paul uit Leidschendam, een trouwe OLAT-nieuwslezer.
De tocht begon met zonneschijn, dus we hadden de moed er al meteen ingezet, niet wetende dat reeds na een half uur een inktzwarte wolkenmassa zou komen opzetten. Snel werd de regenkleding aangetrokken. Maar voor de wandelschoenen is nog geen goede regenkleding uitgevonden, dus deze werden spoedig kletsnat en al in een vroeg stadium liepen we te soppen. Op de eerste grote rust in Bosschenhoofd kwam een Duitser uit Berlijn naar mij toe met een magnetisch schaakspelletje. Hij vroeg of ik kon schaken. Toen ik deze vraag bevestigend beantwoorde vroeg hij of ik zin had om in deze en volgende rusten zin had om een spel te spelen om de tijd door te komen. Ik voelde hier niet voor omdat ik de rusten echt als rusten zou gebruiken, omdat dit voor mij een grote en zware tocht zou worden. De Duitser liep wel afstanden tot 190 km en deze 125 km was voor hem een kwestie van routine. Wel zei ik dat ik in mijn vakantie een huttentrektocht maak in de Alpen en dan s avonds wel een spelletje wil spelen. Hierop bleek dat hij een verwoed bergwandelaar/bergbeklimmer was en dit jaar van plan was om, zonder gids, de Matterhorn te beklimmen.
Via de plaatsjes Rucphen, Bosschenhoofd, Oudenbosch, Standaardbuiten en Zwingelspaan werd Willemstad bereikt, een klein vestingstadje met 2800 inwoners. Hier hadden we het diner van half acht tot half negen. Hier werd helemaal duidelijk dat veel meer deelnemers werden verwacht. Voor ca. 150 man was gedekt. Als enige concurrentie voor deze tocht kan worden genoemd de afgelaste ronde van het IJsselmeer waardoor deze 125 km gelijktijdig moest worden georganiseerd met een 150 km vlak over de grens in België waardoor er dit keer geen ene Belg was terwijl anders wel op 40 Belgen gerekend kon worden.
Na Willemstad zagen we in de verte de Haringvlietbrug liggen en menigeen dacht dat we daar nog wel met dag(avond)licht over zouden komen, maar dat viel tegen. Eerst liepen we langs de Volkeraksluizen en toen we eindelijk op de Haringvlietbrug liepen, was het flink donker. Na de eerste bui van een half uur was het een tijd lang droog geweest zodat zelfs de voeten weer droog begonnen aan te voelen. Maar in de avond en nacht werden we nog enige malen op een regenbui ge- trakteerd van ruim een half uur ieder.
Nu kwamen we in de Hoeksewaard met plaatsen als Numansdorp, Strijen, Cillarshoek, Zwanegat, Westmaas, Maasdijk, Oud Beijerland en Heinenoord. Om 5 uur zondagochtend was de buien aktiviteit opgehouden om om half zes over te gaan in een regenperiode van 5 uur. Na de Heinenoordtunnel waren er nog twee grote rusten in Rotterdam/Charlois en Rhoon. Met het naderen van het einde werd de frekwentie van rusten ook groter. Rond kwart voor één zondagmiddag arriveerde we bij sportcomplex de Papegaai te Hoogvliet, het eindpunt. Deze tocht werd, met name door de vele regen en de kou (ca. 5 graden) zwaarder bestempeld als de 150 km van Bergen op Zoom - Hoogvliet van het vorig jaar. De OLAT werd vertegenwoordigd door Helma du Bois, Henri Floor, Eddie du Maine en Sjaak Weijers.
naar de top van deze pagina

Henri Floor