Om half tien was de start bij café de Spil in een sporthal. Omdat de startaccommodatie te klein was, stond bijna iedereen buiten en op de trap om het toespraakje van Klaas de Heij te horen. Mijn naam werd ook nog genoemd omdat ik de tocht met de startaccommodatie had opgegeven. Eerst liepen we richting Bennekom. Al spoedig sloegen we links af het bos in. Eerst was dit nog een asfaltweg, maar na verloop van tijd ging dit over in een zandweg. Na een overweg en onder een snelweg door kwamen we op de Ginkelseheide uit. Hier staken we dwars over.
De tocht begon met zwaarbewolkt maar droog weer. Hier op de Ginkelse heide begon het licht te regenen. Midden op de Ginkelse heide is een terrein waar bij droog weer, meestal op zondag, mensen met hun kleine zelfgemaakte zweefvliegtuigen komen en ze dan radiografisch besturen. Daarna kwamen we aan de rand van de Ginkelse heide bij de schaapskooi, waar wij dicht langs kwamen. De herder met zijn schaapjes zagen we echter niet.
Verder liepen we, langs een grote houtzagerij waar veel hout buiten lag en vlak daarna kwamen we bij de soeppost aan. We liepen verder langs het Kreelse Zand en over het natuurgebied De Planken Wambuis naar de uitspanning De Mossel. Alleen in de zomer kun je bij mooi weer op De Mossel wat nuttigen. Buiten het seizoen wordt de Mossel vaak verhuurd voor weekend verblijf. Daarna liepen we verder over de Planken Wambuis naar de Otterlose bossen. Menigmaal zagen we wildroosters.
We kwamen Otterlo binnen via de "Jac. Gazenbeekweg" en hadden de grote rust in CR de Waldhoorn. Na de rust werd het parkoers nog leuker door de wat smallere bospaden. Doordat het was blijven regenen veranderde enkele paden in een modderpoel die deed denken aan de eerste WS78-Wateringen tocht. Op landgoed de Valouwe kwamen we langs een bronzen beeld voorstellend een hert. Even later hadden we in een boerderij de koffiepost, gemeente Lunteren. LATlid Ben Hollander werd hier door de oude baas van de boerderij "uitgescholden" voor "oude bok". Ben nam het echter heel sportief op en begreep dat het als grapje bedoeld was.
Daarna liepen we via de Edese bossen terug naar Ede waar we ook nog langs een kazerne liepen. Deze tocht behoorde tezamen met de tochten te Oisterwijk en Amersfoort tot de drie mooiste bostochten van de WS78 winterserie.
Klik
HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
